De weergoden zijn ons gunstig gezind, wij gaan weer aan de wandel. Grote vraag is waar en hoeveel kilometers wij gaan stappen. Uiteindelijk kiezen we voor 2 paaltjesroutes in Nationaal Park De Maasduinen. Samen goed voor 9 hele kilometers.

Met de auto rijden we naar de start en daar aangekomen kijken we eerst naar de wandelmogelijkheden. Alleen maar paaltjesroutes. Deze zijn eigenlijk niet iets te kort met 4 en 5 km. lengte. We besluiten er 2 achter elkaar te lopen. Eerst de rode paaltjes volgen en daarna nog de blauwe route. 2 routes die elkaar 1x kruisen en verder helemaal anders lopen. Voordeel van een paaltjesroute is dat je geen kaart of routebeschrijving nodig hebt.

Nationaal Park De Maasduinen

Nationaal Park De Maasduinen is 20 km. lang en slechts enkele kilometers breed. Het is in ieder geval wel een mooi afwisselend natuurgebied. Heel veel bos, heide maar ook grasland langs de maas en hier en daar een klein klimmetje. Ook veel dieren zoals, schapen, geiten, vogels, bijen, kevers. Leuk om te wandelen.

Nu al blaren . . .

Ook al is de totale route best wel kort, het valt soms ook een klein beetje tegen. Al na 3 km. wil ik stoppen omdat mijn tenen pijn doen !! Het lijkt wel alsof er zand tussen de tenen schuurt maar al gauw blijkt dat ik 2 blaren heb en dat al na 3 km !! Oeps, op mijn grote teen een grote en de 2-de teen een kleinere. Jeetje . . het doet eigenlijk teveel pijn en ik ga de blaren eerst afplakken met blarenpleisters. Ben ik effe blij dat ik deze altijd bij me heb (beter mee verlegen dan om verlegen). Maar uiteindelijk kan ik nu wel verder zonder pijn. Thuis is de schade groter dan ik had gedacht. Grr en dat voor die paar kilometers . .

Het laatste stuk van de rode route loopt langs het Geldernsch Nierskanaal. Dit is een heel mooi stukkie om te lopen. Het lijkt wel alsof je in het buitenland bent.

Na de rode route gaan we verder met de blauwe route. Deze route loopt een behoorlijk stuk langs De Maas. Hier is het uitzicht altijd mooi. Daarna gaan we het bos weer in en hier komen we een kleine kudde geiten tegen. Ze zijn nieuwsgierig en je kunt er dichtbij komen. Grappig.

Over de heide stappen we verder en lopen langs diverse 'monumenten' zoals een grafheuvel en een kruis. Dit is een oorlogsmonument ter nagedachtenis aan een aantal geëxecuteerde verzetsmensen.

Schaapsherder(in) aan het werk

John loopt net even wat sneller en hij heeft zoals altijd weer de praat met iemand !! Dit keer staat hij te praten met de schaapsherderin. Zij is verantwoordelijk voor de schapen die hier lopen om de heide te begrazen. Op deze natuurlijke manier blijft de heide open. De schapen worden in de gaten gehouden door de schaapshond. Er ontgaat hem helemaal niets en van een afstandje zit of staat hij te kijken naar de schapen.

Ondanks de korte afstand (het is nog steeds vakantie natuurlijk) hebben we lekker gewandeld. En net toen we terug waren op de camping begon het te regenen, dat noemen we een goede timing.

ALLES OP EEN RIJTJE

Meer wandelplezier

Reeuwijkse plassen

Hanssumroute - Neer

Kempische Wandeldagen