Heuvelland 4Daagse 2018, dag 2
Ook de 2-de dag van de Heuvelland Vierdaagse is een hele mooie. De route van John brengt hem in Blankenberg en Mheer. Mijn route gaat naar Margraten en Honthem.
De eerste 700 meter wandelen we samen, dan scheiden onze wandelpaden. Op de route van de 21 kilometer is het heerlijk rustig, ik ben nu nog een van de eersten. Het is vanaf het begin mooi om te wandelen. Heerlijk weer, droog, niet te warm met een lekker zonnetje.
De route is grotendeels onverhard, hoewel ik meer asfalt tegen kom dan gisteren. Ik wandel veelvuldig over holle wegen en paden, je ziet ze veel in Zuid-Limburg.
Een holle weg of grub(be) is een weg die is uitgesleten door uitspoeling (door hemelwater) en/of door veelvuldig gebruik (door bijvoorbeeld vee of voertuigen), waardoor de weg tussen twee hellingen ligt. [ Bron: Wikipedia ]
Rustpunten op de route
Op de route van 21 kilometer zijn 2 rustpunten. De eerste rust is na zo'n 7 kilometer wandelen. Dan volgt een lus van ± 7 kilometer. De tweede rust (± 14 km) is dezelfde rustpost als de eerste. Vanaf de tweede rust volgen nog ± 7 kilometers terug naar Berg en Terblijt. Daar is logistiek goed over nagedacht.
Op de route van 28 kilometer zijn 3 rustpunten, elke keer na 7 à 8 kilometer wandelen. De eerste (na ± 7 km) en derde (na ± 21 km) rustplaats zijn hetzelfde. De tweede rustplaats is ongeveer halverwege (± 14 km.).
Voor mijn doen ben ik snel bij de eerste rust in het dorpshuis van Margraten. Ik eet en drink iets en maak een hoognodige sanitaire stop op een keurig schoon toilet. Dat lucht op. Ik rust niet te lang, want Rust Roest. Ik moet in beweging blijven, anders kom ik niet meer vooruit. Het is zwaar, ik merk aan mijn onderdanen dat ze gisteren hard gewerkt hebben. Ik pas mijn tempo aan en wandel op een rustig tempo verder, ondertussen geniet ik van alles wat ik zie.
Ik wandel afwisselend over holle wegen, graspaden tussen de maisvelden, grindpaden en smalle asfaltweggetjes. Het is afwisselend en absoluut niet saai. Het is oppassen geblazen op een ongelijk grindpad met diepe geulen en losliggende keien. Ik ben wederom blij met mij stokken, die houden me op de been.
Amerikaanse Begraafplaats
In de lus rondom Margraten kom ik lang de Amerikaanse Begraafplaats. Ongelooflijk, wat staan hier veel witte kruizen. Allemaal keurig netjes op een rij, het maakt niet uit vanaf welke kant je kijkt. Best indrukwekkend, alweer één van de vele oorlogsmonumenten op mijn wandelpad.
De Amerikaanse Begraafplaats Margraten, in het Engels: Netherlands American Cemetery and Memorial, is een Amerikaanse militaire begraafplaats en monument ter nagedachtenis aan de overleden soldaten van de Verenigde Staten van Amerika ten tijde van de strijd in Zuid-Limburg, het Ardennenoffensief en in het Roergebied, gedurende de Tweede Wereldoorlog. [ Bron: Wikipedia ]
De tweede rust in Margraten sla ik over. Het is er nu veel drukker dan de eerste keer en ik heb geen zin om in de rij te staan. Ik hoef nog maar 7 kilometer, dat is niet zo veel. Maar deze 7 kilometers vallen vies tegen. Mijn onderdanen hebben het zwaar en protesteren. Op karakter wandel ik door, tergend langzaam.
In de verte zie ik de kerktoren van Berg en Terblijt opdoemen. Deze komt langzaam dichterbij. Helaas, de route gaat via het lager gelegen Terblijt, met een grote omweg naar Berg. Het venijn zit een beetje in de staart voor mij. Berg ligt boven op een berg heuvel, de naam zegt het al. De laatste klim is een echte kuitenbijter, uitgeput en hijgend kom ik boven, nog maar 500 meter en dan ben ik binnen.
Ondanks de vermoeide en pijnlijke onderdanen mag ik niet klagen. Ik heb best gelopen en nog GEEN blaren. Het is geen wedstrijd, ik geniet met volle teugen. Nu met de benen ophoog en morgen kan ik weer fris en fruitig van start.
John heeft ook een prima wandeldag achter de rug. Hij loopt zoals altijd super makkelijk en heeft geen pijntjes. John vond de route van vandaaag mooier als van gisteren. Ook hij heeft gekozen voor de pittige klim met het mooie uitzicht op de Bemelerberg. Hij is wel wat gewend, hij draait zijn voeten niet om voor een paar bulten.
Dit is echt een leuke vierdaagse.
