De Vierdaagse is nog nooit zo snel gegaan. Voor we er erg in hebben is het alweer de laatste dag van de Vierdaagse. De dag van Cuijk en natuurlijk de Via Gladiola. Een superleuke dag met een gouden (randje) kruisje.

De start vrijdagochtend

De dag begint al vroeg want ik ben ingedeeld voor de start. Als bureauliste wordt je minimaal één ochtend aan de start verwacht. Om 2:11 uur klinkt de wekker en voor 3:00 uur zit ik op de fiets, zodat ik ruim op tijd ben voor de briefing om 3:30 uur. Van de coördinator krijg ik één van de portofoons. Er zijn 4 startpoorten en bij elke poort draagt iemand de portofoon, waarmee we in contact staan met de coördinator. Hij geeft het startsein, zodat alle poorten tegelijk beginnen met scannen.

Het werk is simpel, ik scan enkel en alleen de polsbandjes. Vol overgave stort ik me op mijn nieuwe taak. Ik heb nauwelijks tijd om de lopers aan te kijken of veel plezier te wensen. Ik focus me volledig op de polsbandjes en de scanner. Voor mijn gevoel gaat het allemaal razendsnel en binnen een kwartier zijn alle wandelaars van de 50 km vertrokken. Ik heb dan bijna 500 lopers gescand. Mijn buurvrouw naast mij is beduidend sneller want zij heeft ruim 200 wandelaars meer gescand. Oeps, ik moet nog veel leren. Gelukkig is het geen wedstrijd en vind ik het hartstikke leuk.

Het is druk op de Wedren. De feestvierders van de Vierdaagsefeesten zijn luid en duidelijk aanwezig. Dit is in de loop der jaren niet veranderd. Ze trakteren de wandelaars op veel kabaal en high fives.

Na de 50km volgt de eerste startgroep van de 40km. Nu moeten we goed opletten. De wandelaars met een wandelschoen op hun polsbandje starten vroeg (4:45 uur). Wandelaars in de rij staan met een gladiool op hun bandje starten een uur later. We scannen hen nu nog niet. Zij moeten wachten en/of weer achteraan aansluiten. De meeste ‘gladiolen’ in de rij wachten netjes op hun beurt. Ik heb geen gladiool gezien tijdens het scannen.

10 - 9 - 8 - 7- 6 - 5 - 4 - 3 - 2 - 1

John, met wandelschoen, staat vooraan in de rij. Hij is altijd vroeg en hij moet nog zeker een half uur wachten voordat ik hem mag scannen. Een mooi moment voor een foto. Eén van de andere wachtenden in de rij zet ons op de foto. Net als bij de start van de 50 km, geeft de coördinator het sein om af te tellen. Klokslag 4:45 uur scan ik John en gaat hij er als een speer vandoor. Op naar de Via Gladiola, nog 42,5 km te gaan.

Inmiddels is het licht en de feestgangers zijn verdwenen. Hoe lichter het wordt, des te minder feestgangers er op de Wedren zijn. Waar de lopers van de 50 km met veel herrie en kabaal starten, vertrekken de wandelaars van de 30km in alle rust.

De start verloopt zonder noemenswaardige problemen. Een enkeling probeert met een smoesje toch een vroege start af te dwingen. We trappen er niet in en geven het advies om volgend jaar gewoon dispensatie aan te vragen. Laat dat nou net niet de bedoeling zijn . . . volgens de wandelaar ?!?!

Om 8:00 uur scannen we de laatste wandelaars van de 30km. Iedereen is onderweg naar de Via Gladiola. Het is ineens oorverdovend stil op de Wedren. De stilte voor de storm.

T!PIk was niet de enige eerstejaars vrijwilliger. Lees ook het verslag van Mari Smits over zijn ervaring als controleur bij de Vierdaagse.

Ik vind het een prachtige ervaring op de vroege ochtend. Leuk om mee te maken. Na de start geniet de startploeg van een lekker ontbijt en ook deze maaltijd is perfect verzorgd. Na het ontbijt heb ik zo’n anderhalf uur tijd voor mezelf, voordat om 10:30 uur de briefing voor de bureaulisten begint.

Het feest op de Wedren begint

Na de briefing nemen we bijtijds onze plek in op de Wedren. Als de medailles gebracht zijn, mogen we onze tent niet meer verlaten en moet er altijd iemand aanwezig blijven. Wij delen beloning 1 t/m 3 uit aan de gefinishte wandelaars. Dat is jammer, geen nr 4 en geen gouden kruisje. Met onze coördinator regel ik een 4-tje en een 10-tje zodat ook John en Annette hun beloning bij mij mogen ophalen.

Vanaf 12:00 uur stromen de wandelaars binnen. De eerste anderhalf uur is het rustig. De meeste wandelaars die bij ons komen, lopen voor de eerste keer mee en zij zijn nou eenmaal niet de snelsten. Bij de beloningen 8 t/m hoger is het gelijk al drukker. Evengoed is het leuk, ik geniet volop van de muziek, de sfeer en de blije mensen.

Vier de Driedaagse

In de familieapp is het ook reuze gezellig. Jong en oud staan in Malden langs de route om Annette en de meiden en ook John aan te moedigen. Zij laten van zich horen, het plezier spat er vanaf. Ze krijgen een enthousiast onthaal.

Gefeliciteerd met je Gouden Kruisje

Het duurt nog even voordat John op de Wedren is, hij is later dan ik verwacht. Hij heeft het druk onderweg en viert zijn eigen feestje(s). En dan ineens staat John voor mijn neus, ik zag hem niet (eens) aankomen. Hij glundert van oor tot oor. Het gouden kruisje wacht op hem, zijn 10-de vierdaagse is een feit. Collega Lia controleert zijn kaart op de juiste knipjes en scant zijn polsband. John is officieel gefinisht en ik speld hem zijn gouden kruisje op. Dik verdiend, hij is er superblij mee. En ik ook.

Veni
Vidi
Vici
Via Galdiola[ Ik kwam, ik zag en ik overwon de Via Gladiola ]

Het is een leuke middag op de Wedren. Alle wandelaars zijn blij. Blij dat ze binnen zijn, blij dat ze het gehaald hebben en blij met hun medaille. Iedereen viert zijn eigen feestje. Breeduit lachend en soms met een Vierdaagse traantje van geluk en vermoeidheid. Het hoort er allemaal bij. Sommigen dansen van plezier, anderen kunnen niet meer op hun benen staan. We luisteren naar de verhalen en feliciteren iedereen met zijn/haar topprestatie. Ik voel de euforie van het finishen. De gladiolen, medailles en nummertjes zijn dik verdiend.

Voor de één is drie dagen meer dan genoeg, voor de ander is het een makkie (John).

Ook Annette en de meiden zijn binnen en zij melden zich bij mij af. Ik feliciteer de meiden met hun prestatie en geef ze de medailles. Ze genieten nog even na met een drankje op de Wedren. Als ik hun vraag “Volgend jaar weer meiden?”, klinkt uit vier monden een welgemeend “NEE !!”. Echt niet, hoewel Annette er een paar dagen later alweer iets anders over denkt, dus wie weet ?!?!

Veel wandelaars bedanken ons voor onze inzet, want als wij er niet waren . . . Dat valt wel mee natuurlijk, we doen het met z’n allen. Ook op de Wedren voel je de saamhorigheid. Knallen met z’n allen. Aan het eind van de dag hebben ook wij een mooi boeket gladiolen verzameld.

Net voor 18:00 uur scannen we het laatste polsbandje en geven we de laatste wandelaar haar beloning. Ze heeft het gehaald en is superblij. Kort na 18:00 uur worden de scanners opgehaald. Wie nu nog komt is jammer genoeg te laat binnen, hoewel ik niemand heb gezien die te laat was. Meteen nadat onze scanner is opgehaald, ruimen we onze tent op en vertrekken we. Bij ons valt er niets meer te halen. Keihard, maar regels zijn regels.

Dit is het einde . . .

Daarmee komt een einde aan mijn Vierdaagse samen met Lia. De 104-de Vierdaagse is voorbij. We bedanken elkaar voor een gezellige en intensieve week samenwerken. Hopelijk zien we elkaar volgend jaar weer.

Ik ga naar De Veereeniging voor het afsluitende diner voor alle vrijwilligers. Gezellig, ik spreek veel collega’s en hoor mooie verhalen. Marsleider Henny Sackers bedankt iedereen voor de grote inzet bij deze bijzondere editie van de Vierdaagse. Hij durft het bijna niet te zeggen en sluit af met de woorden: “Tot volgend jaar”.

Aftellen naar de 106ᵈᵉ Vierdaagse

Reikhalzend kijk ik uit naar de 105-de vierdaagse volgend jaar van dinsdag 18 juli t/m vrijdag 21 juli 2023. Ik heb een enerverende en drukke week achter de rug. Een onvergetelijke Vierdaagse, niet lopen wel actief meedoen. Zo leuk, ik heb volop genoten van het unieke wandelevenement vol hectiek en dynamiek en het contact met de lopers. Ik heb spierpijn van het lachen en het vele staan. En wat het staan betreft ben ik best wat gewend. Gelukkig wel zonder blaren.

En John? Die loopt volgend jaar weer de 40 km (denk ik) en dan loopt hij voor het gouden kruisje met kroon (11-de keer).

ALLES OP EEN RIJTJE

Meer wandelplezier

Gouden kruisje

En een hand van de koning

Gladiolen op de Dag van Cuijk

De dag van Cuijk en de Via Gladiola - #4D19

4 Reacties

Berend en Riemke klei  -  25-07-2022 @ 20:05:20  -

Wat weer mooi omschreven en schitterende foto's
Fijn dat je er zo van genoten hebt.
Wat moet de 4 daagse zonder vrijwilligers.
Hartelijke dank voor alles en hopelijk tot volgend jaar

Coby  -  25-07-2022 @ 20:28:46  -

Jeetje Mir het is nog nadenken en hard werken het vrijwilliger zijn. Maar een hele leuke ervaring zo te horen. En je verhalen zijn ook weer leuk om te lezen.

Bertie  -  25-07-2022 @ 21:39:02  -

Wat een leuke verslagen en wat een prestatie van iedereen.
lees het iedere keer weer met plezier

Mirjam  -  05-08-2022 @ 20:57:45  -

Dank jullie wel allemaal. Vrijwilliger zijn was hartstikke leuk. Komt natuurlijk ook door al die blije mensen op vrijdag. Wat mij betreft tot volgend jaar !! En dan loopt John voor zijn Goude Kruisje met kroon (11-de keer). Ook leuk natuurlijk 😀 :okee:

Laat een reactie achter

Naam

E-mail

Website

Privacy
  Jawel, ik geef toestemming mijn gegevens te verwerken conform de privacyverklaring.

Pesten