Gouden kruisje

En een hand van de koning

Wat gaat een week toch snel, de 100-ste vierdaagse is alweer voorbij. We zijn trots op onszelf, we hebben het weer gehaald. Het was één van de zwaarste vierdaagses. We hebben vandaag weer genoten. John heeft zijn pinnetje nummer 7 gehaald en ik heb mijn felbegeerde gouden kruisje binnen !!

Het is alweer vrijdag, nog één keertje vroeg opstaan. Het is koeler dan voorgaande dagen en het is bewolkt. Ik ga voortvarend van start en kom de Harmelense groep tegen en wandel een klein stukje met hen mee. Voordat we de stad uit zijn, begint het te regenen. Hup, geen twijfel en snel de regencape aan. Het is zo'n geval dat snel kapot gaat maar prima dienst doet bij gebrek aan beter. De bui valt mee en de regencape kan uit, zo'n plastic zak om je heen is erg benauwd en zweterig.

Het dondert en het bliksemt

Snel houdt het op met zachtjes regenen en komt het met bakken uit de hemel. Ik wandel net Overasselt binnen en daar is gelijk rechts de brandweerkazerne. Een goede plek om eventjes te schuilen totdat het ergste voor bij is. Dat doen meer mensen want de kazerne is groot en droog. Het klaart niet snel op maar zodra het wat minder hard regent ga ik er vandoor. Over de Maasbandijk, op naar Linden.

De hele weg op de dijk regent het en is het slecht weer. Onweer, donder en bliksem en ook heel erg dichtbij. Maar ja, wat moet je als je eenmaal met duizenden tegelijk op de dijk loopt. Heel simpel, gewoon doorlopen en zo snel mogelijk naar Linden. Eenmaal op de brug over de Maas wordt het droog en dat blijft het de rest van de dag. Helaas heb ik nog lang last van doorweekte schoenen, wat mij een extra blaar oplevert.

Linden

Linden is altijd een leuk dorp, de bewoners doen veel moeite om het dorp origineel te versieren. Dit jaar vind ik het tegenvallen. Of dat door de regen komt, of omdat mijn verwachtingen te hoog gespannen zijn, ik weet het niet. Ik heb het weleens leuker gevonden en ook het thema blijft vaag. Is het nou spreekwoorden of is het nou Brabant . . . of een combinatie van beiden ?!?!

John laat mij weten dat hij de pontonbrug in Cuijk is gepasseerd. Hij heeft dus een voorsprong op mij van zo'n 2 uur. Hij blijft daarom niet op mij wachten, dat duurt zelfs hem te lang.

Ik ga zelf snel verder naar Cuijk, daar is het altijd feest. Een grote feestende massa mensen, gezellig. Ik weet dat er na de pontonbrug een militaire rustplaats is, met toiletten. Yes !! Ik ga er in de lange rij staan voor een sanitaire noodstop. Dan komt er een grote groep mensen aangelopen, met veel fotografen, camera's en grote microfoons. Wat is er aan de hand ?!?!

De koning is in Cuijk

Koning Willem Alexander is in Cuijk en over de pontonbrug loopt hij naar de militaire rustplaats. Daar staat een auto voor hem klaar die hem naar Nijmegen brengt. Ik loop gelijk uit de rij, een plasje plegen kan ik zometeen ook nog wel, en ik ga er op af. Het is een gekrioel van mensen en een druktje van belang. Willem Alexander wordt omringd door zichtbare (en mogelijk ook onzichtbare) beveiligers, die de mensen bij hem vandaan proberen te houden. Dat lukt gedeeltelijk.

Onze koning geeft vele mensen een hand en ook veel militairen (ook mensen). Als ik een mogelijkheid zie roep ik hem: "Majesteit" en steek mijn hand uit. Hij geeft mij een hand terug. Is dat effe leuk, ik krijg meteen vleugeltjes !! Straks (hopelijk) mijn gouden kruisje en nu een hand van de koning. Mijn dag kan niet meer stuk.

Ik hoop dat ik straks bij de intocht een betere foto van Willem Alexander kan nemen, het liefst een Selfie ;-)

Shannen Gefeliciteerd !!

Na dit leuke incident ga ik verder, op naar de Via Gladiola. Onderweg wachten Roy en Wesley op mij. Zij zijn er ook bij, want hun zusje Shannen loopt haar eerste Vierdaagse. Harstikke goed, zij heeft haar eerste kruisje binnen. Wij zijn hartstikke trots op Shannen. Gefeliciteerd !!

Ik heb er stevig de pas in, want ik moet nog wel even. Het is vanaf Mook overal druk en feestelijk. Soms leuk, soms uitermate irritant !! Pffttt . . . Grr . . .

Ik maak er mijn eigen feestje van. Als ik langs een grote groep mensen loop, die net taart aan het delen zijn kijk ik even in de doos wat er in zit. Spontaan bieden zij mij een stuk vlaai aan. Lekker, een onverwacht geniet-momentje. En zo leuk en aardig, daar knapt een mens van op. Ik blijf me hierover verbazen, elk jaar weer.

Via Gladiola

Eindelijk is daar de Via Gladiola. Altijd een mooi moment, daar kijk je dan 155 km (of 195 km) naar uit. De Via Gladiola kun je niet snel wandelen, het is er te druk en onderweg teveel oponthoud. Het duurt minstens een uur. Wel een leuk uur. Ik kom diverse bekenden tegen die ook meewandelen. Ik vermaak me wel. Ik loop samen met Marieke (zij voetbalt bij V.V. De Meern) over de eindstreep.

Bij het defilee op de Via Gladiola is Willem Alexander nergens meer te bekennen. Helaas, de koning is gevlogen en de Selfie is niet gelukt ;-) Het blijkt dat hij slechts 3 kwartier is geweest. Misschien maar goed ook, want zijn aanwezigheid zorgt natuurlijk wel voor veel oponthoud. Ik ben vast niet de enige die een foto (Selfie) van hem wil maken.

Gouden Kruisje

Mijn mooiste moment van de dag is het krijgen van het gouden kruisje. Bij het afmelden luiden ze voor mij de (fiets)bel. Jawel, weer iemand voor de 10-de keer, een gouden kruisje aub. Ik glunder van oor tot oor en ben er hartstikke blij mee. Yes, deze HoofdPrijs zit in de pocket, die nemen ze mij niet meer af !!

John heeft ook nog gelopen

John heeft natuurlijk ook gelopen. Hij heeft voor 't eerst een wegwerpregencape gebruikt, bij gebrek aan beter)en het viel hem niet tegen. Hij heeft de hele dag samengelopen met een Groningse dame en heeft een gezellige dag gehad. Ook zijn dag kan niet meer stuk, want deze Groningse kon niet geloven dat hij al 50++ is. Hij heeft toch zo'n jeugdige uitstraling :-)

Goed gelopen

We hebben alletwee een goede 4daagse gelopen. Wij horen bij de 42.557 succesvolle deelnemers en kijken er met een goed gevoel op terug. Ik vind het één van de zwaarste vierdaagses die ik gelopen heb. Kan aan mij liggen maar ook aan het weer natuurlijk. We hebben allebei weinig blaren. John slechts eentje en ik heb er drie en dat is weinig voor mij. John loopt zoals altijd vele malen makkelijker. Ik heb meer pijntjes, mijn onderdanen hebben het zwaar gehad. Mijn knieeen hebben het goed gedaan.

Tuurlijk zijn er altijd minder leuke momenten die lang lijken te duren. De leuke en bijzondere momenten (altijd te kort) blijven veel beter hangen. Die maken de Vierdaagse voor ons zo speciaal !!

We zijn trots op onszelf !!

Fotoalbum: Koninklijke Foto's

Meer wandelplezier

Linden-City

Het leukste dorp tijdens de 4-daagse

Sluikreclame in Linden

Vierdaagse 2011

Dag van Cuijk en Linden