Geslaagde Vierdaagse

Maandag zaten we er nog tegenaan te hikken en vandaag kunnen we alweer op een geslaagde Vierdaagse terugblikken. Ondanks het ontbreken van muziek én de tropische temperatuur horen wij bij de 39.910 deelnemers die hun medaille dik hebben verdiend.

Wij zijn gewoon trots op onszelf. Nu zijn we bekaf van alles, niet in de laatste plaats vanwege de hitte. Op een gegeven moment stond er 35 ℃ op de thermometer.

En Linden mag een liedje zingen . . .

De dag begon alweer vroeg. Ik zelf kon maar niet op gang komen, had slecht geslapen en had eigenlijk helemaal geen zin meer. Ik wilde het liefst weer gaan slapen. Maar toch ben ik het ene been voor het andere been blijven zetten en zo kwam ik rond een uurtje of 10 aan in Linden. Dit is bijna halverwege en toch bijna het leukste dorpje van de vierdaagse. Dit is ook gelijk het eerste dorp waar iets gebeurd, daarvoor vind ik het een saaie boel. Thema in Linden was dit keer liedjes . . . en daar kun je natuurlijk genoeg op bedenken.

Daarna richting Beers en onderweg werd ik aangesproken door Mariet. Haar hebben we ontmoet bij de nachtwandeling in Zwolle. Zij herkende mij en met haar ben ik het saaie stuk naar Beers gelopen.

Stille intocht

Cuijk was het volgende doel. Hier was het stil en in het centrum geen muziek. Dit uit respect voor de nabestaanden van het vliegtuigongeluk. Op dat moment had ik nog geen flauw idee wat er gebeurd was. Tijdens de Vierdaagseweek is je wereld toch wel klein. Geen idee wat er zich verder in het land afspeelt, laat staan ergens anders in de wereld. Maar als je dan even gaat zitten op een lege stoel (iedere stoel zit lekker), dan kom je al snel meer te weten als je dit vraagt aan de mensen. Akelig wat er gebeurd is, heel triest.

Vanaf Cuijk ga je richting Mook en Molenhoek naar Malden. Bij de plaatselijke McDonald's zit John al op mij te wachten, zodat we samen de Via Gladiola kunnen wandelen. Hij moet even geduld hebben, want hij moet zeker 5 kwartier wachten. Ook op de Via Gladiola is het stil, bijna geen muziek. Een enkele particulier waagt het om toch de boxen luid te zetten. Wel wennen zonder muziek maar het publiek maakt veel goed. Zij kunnen ook best mooi zingen . . . soms. Het repertoire is Nederlandstalig en voor iedereen mee te blèren.n>

Halverwege de Via Gladiola waren Nico, Jolanda en Manouk er om ons in te halen. Leuk en gezellig. Daarvandaan was het nog ongeveer een half uurtje doorstappen en dan mochten we ons 'kruisje' in ontvangst nemen. Ik een nummertje 8 en John een medaille voor de 5-de keer.

Het is warm . . . heel warm . . .

We vonden dit wel een erg zware & slopende dag, niet in de laatste plaats vanwege de hitte. Het begon ook al vroeg warm te worden. Om jezelf koel te houden, moest je in ieder geval een pet dragen. En in iedere bak met water die er stond, haalden wij onze pet er doorheen. En dan de pet halfvol met water, zo weer op je hoofd zetten. Alles gelijk lekker nat en koel, de beste manier. Heel veel mensen stonden met water langs de route om je flesje te vullen of om je nat te sproeien. Alles was welkom, fijn dat de mensen dit voor ons doen.

Vanaf De Wedren zijn we gelijk naar de camping terug gegaan. Veel te druk op De Wedren en nergens kon je in de schaduw zitten. Onderweg even snel een patatje gegeten, want geen zin in koken.

Trots op ons !!

De enige schade die John heeft opgelopen is een blaar onder zijn kleine teen. Beste een grote blaar, voor deze kleinste teen. Hij is er vanmorgen al vroeg voor bij de EHBO geweest en zij hebben vette watten tussen zijn tenen gedaan en dat hielp genoeg ... gelukkig. Hij heeft er nog wel iets last van gehad, maar niet zo heel veel. Hooguit wat opstartproblemen na het zitten ... maar wie heeft dat nou niet tijdens de Vierdaagse.

Ik zelf heb ook maar 1 blaartje, die vandaag iets groter is geworden. Mijn knieën hadden het zwaar, zijn weer helemaal overbelast de afgelopen 4 dagen. Even afwachten hoe de reactie zal zijn. Vooralsnog voel ik beide knieën, maar links het meeste. Met lopen gaat het allemaal nog wel, maar als ik stop met lopen en ga rusten, dan gaan mijn benen pijn doen. Kleine pijnscheuten trekken door mijn onderbenen vanaf de knie. Heel vervelend en in bed weet ik niet hoe ik moet gaan liggen. Hoop dat rust veel goed zal doen.

En nu zitten we nog even na te genieten van de dag van vandaag en de hele Vierdaagse. Op de camping kregen we nog van velen een paar Gladiolen en op ons veld heeft iedereen zijn kruisje weer verdiend.

Meer wandelplezier

Moe & voldaan

Vierdaagse 2013

Dag van Cuijk en Linden

Gouden kruisje

En een hand van de koning