Boswandeling rondom Hardenberg en Rheeze
Wandelen in het Vechtdal
We hebben onze wandelschoenen niet voor niets meegenomen op onze vakantie. Voor de zevende keer alweer trekken we ze aan voor een mooie wandeling. We wandelen in het Vechtdal een prachtige rondwandeling door de bossen van boswachterij Hardenberg, het brinkdorpje Rheeze en de Rheezerbelten.
De wandeling door het Hardenbergse Rheeze, boswachterij De Oldemeijer en de Rheezerbelten biedt bijna alles wat je in het Nederlandse landschap kunt verwachten. Rivierlandschap, brinkdorpje, bos, heide en strand. Alleen de zee ontbreekt.[ Bron: Wandelgids Wandelen in het Vechtdal (€) ]
Vanaf Camping de Eikenzoom in Anerveen fietsen we eerst ruim 11 km naar Hardenberg. De wandeling start bij restaurant De De Rheezerbelten aan de rand van het stadje. Vandaar wandelen we gelijk het bos in.
De eerste kilometer in het bos is redelijk druk want veel (groot)ouders zijn met hun (klein)kinderen aan de wandel voor de kinder-speur-wandel-route 'Knof de Pad'. Zij volgen de sporen om te ontdekken waar Knof is gebleven. Het enthousiasme van de kinderen werkt aanstekelijk. Wij zijn niet op zoek naar Knof en wandelen snel verder.
De route door het bos is gevarieerd. We wandelen afwisselend over rechte paden en slingerpaadjes, langs hoge bomen en jonge boompjes net zo hoog als wij. Door heidevelden en grasvelden (geen weilanden) en langs vennen en een vijver. Kortom, het is aangenaam wandelen op deze zonnige maandagmiddag.
Het weer werkt lekker mee want het is droog en achter de wolken schijnt de zon volop. Gister kwam het de hele dag met bakken uit de hemel. Slechts de plassen op de paden zijn daarvan nog getuige.
Het Zwanenmeer
Dan komen we bij de Haarplas, in de volksmond ook wel Zwanenmeer of Bloedplas genoemd. De vijver ligt verscholen in het bos en werd met de hand uitgegraven door werklozen in het kader van werkverschaffing, ergens in de jaren dertig van de vorige eeuw. Soms tot bloedens aan toe.
Vanuit de lucht heeft de Haarplas de vorm van een zwaan, vandaar de naam Zwanenmeer. Over het Zwanenmeer ligt een brug met in het midden een vogelkijkhut. Een mooi plekje voor een korte pauze.
We lopen verder en vervolgen de route tussen de hoge bomen door. Wat een mooi gezicht. De bodem is bedenkt met frisgroen mos. De boomstammen zijn kaal en alleen de toppen zijn groen. Als ik voor me uit kijk zie ik alleen maar kale boomstammen . . . en John.
Het leeft in het bos en ik spot de eerste paddenstoelen. Voorzichtig laten zij zich zien, soms nog veilig en verscholen onder het blad. Het is een kwestie van weken en het hele bos staat vol met paddenstoelen.
Wandelen in het Vechtdal
We verlaten het bos en steken de weg. Dan volgt het Vechtdal met weilanden, akkerland en nog eens weilanden. De Overijsselse Vecht stroomt ergens rechts van ons. Helaas uit het zicht.
Dan volgt er voor mij een zware kilometer. We wandelen over een schouwpad langs een boerensloot. Het lange gras is er gemaaid en dat ligt te drogen op het pad. Ik heb veelvuldig ruzie met het lange gras want mijn voeten blijven er in steken. Bovendien is het pad hartstikke ongelijk. Mijn knieën zijn er helemaal klaar mee.
John is in geen velden of wegen meer te bekennen. Hij loopt vele malen makkelijker en wacht verderop wel ergens op mij. Ik neem er de tijd voor. Halverwege het pad staan een paar pruimenbomen verdwaald langs de sloot. Het lijkt alsof de bomen van niemand zijn en dus een beetje van iedereen. Ik pluk een paar rijpe pruimen, verser dan vers. Heerlijk. John heeft de pruimen niet eens gezien . . .
Achteraf had ik het schouwpad beter kunnen laten voor wat het is. Enkele meters naast het pad loopt de Marsweg gelijk aan het schouwpad. Waarschijnlijk minder mooi maar wel beter begaanbaar voor mijn knieën.
Als we het schouwpad verlaten zien we dan eindelijk de Overijsselse Vecht. Dichterbij de Vecht komen we niet. Het is gelijk de eerste en laatste keer dat we de rivier te zien krijgen.
Brinkdorp Rheeze
Ondertussen naderen we het dorpje Rheeze. Het kleine brinkdorp bestaat al sinds de middeleeuwen. Het meest opvallende is de brink, waar omheen de boerderijen van het dorp zijn gegroepeerd. Het is aangewezen als beschermd dorpsgezicht. Het is een idyllisch dorpje, gewoon jammer dat we er zo snel doorheen wandelen.
De Rheezerbelten
Ten noorden van Rheeze liggen de Rheezerbelten. De Rheezerbelten zijn ontstaan als zandverstuiving. Destijds werd Rheeze bedreigd door het stuivende zand. Boerderijen dreigden onder het zand te verdwijnen. Om dat te voorkomen werden er (eiken)bomen op de dekzandruggen geplant. En dat werkte. Rondom de bomen ontstonden langgerekte zandheuvels en belten.
Het laatste stuk gaat op en neer over de zandduinen. Echte bergen zijn het niet van slechts 12 meter hoog. Voor mij is het toch een fikse klim. Een beetje steil en het mulle zand maakt het er niet gemakkelijker op. We zoeken onze weg over de zandpaden. Het is uitkijken geblazen tussen het kreupelhout en de boomwortels over het pad. Het venijn van deze route zit voor mij in de staart.
Na bijna 13 km zijn we terug bij de start. Bij de Rheezerbelten genieten we op het terras van iets lekkers. We hebben een prachtige wandeling achter de rug. Een wandelroute vol afwisseling. Volop bos, heide, zand en boerenland.
En de Overijsselse Vecht?? Die houden we nog tegoed.
ALLES OP EEN RIJTJE
Meer wandelplezier
Prachtige boswandeling over de Holterberg
Wandelen op de Twentse Wallen
Rondwandeling Luttenberg - Mariënheem
Wandelen in het Hart van Salland
Landgoedwandeling in Haarle
Sprengenberg en Palthetoren
« Vorig bericht
Wandelen met Artrose
-Waarom ik meedoe met de Reuma Walk-
Volgend bericht »
De mooiste kasteelwandelingen in Gelderland
-Nieuwe wandelgids-
Leuk als je reageert
(€) - Dit blog bevat affiliatelinks. Als jij iets koopt via een affiliatelink, krijgen wij een kleine commissie. Dit kost jou niks extra's.