Zaterdag 11 september a.s. wandel ik voor de vierde keer mee met de Reuma Walk. Een goed doel waar ik graag aan mee doe omdat ik artrose heb in beide knieën en linker duim. Ik kom in beweging met reuma én tegen reuma. Op de dag zelf beslis ik hoeveel kilometer ik wandel. Als mijn benen goed voelen ga ik voor de 16 kilometer.

Reuma is een verzamelnaam voor meer dan 100 verschillende aandoeningen aan de gewrichten, spieren en pezen. Bij deze aandoeningen is het afweersysteem van het lichaam ontregeld, waardoor u chronische ontstekingen krijgt. De meeste vormen van reuma veroorzaken pijn en stijfheid in gewrichten of spieren.[ Bron: Website UMC Utrecht ]

Bij mij is er 11 jaar geleden voor ‘t eerst artrose in mijn knieën vastgesteld. Het onderzoek was destijds in 10 minuten klaar en met een vreemd gevoel ging ik naar huis. De diagnose was gesteld en de rest moest ik maar opzoeken op internet. Nou lekker dan . . .

Artrose is een aandoening van het kraakbeen en bot van je gewrichten. Bij artrose wordt het kraakbeen van je gewricht dunner en slechter van kwaliteit. Soms verdwijnt het helemaal, waardoor het onderliggende bot beschadigd kan raken of kan gaan vervormen. Ook bij artrose kunnen ontstekingen voorkomen, maar dit is geen auto-immuunreactie.

Artrose is de meest voorkomende vorm van reuma. In Nederland hebben 1,26 miljoen mensen artrose in één of meerdere gewrichten.[ Bron: ReumaNederland ]

Artrose doet pijn bij bewegen en het gaat nooit over

Ondertussen kreeg (en krijg) ik steeds meer last van mijn knieën en bijna 3 jaar geleden ben ik bij de reumatoloog geweest. Zij bevestigde de eerdere diagnose. Tegelijkertijd is er ook duimartrose vastgesteld.

Duimartrose

Bij duimartrose is het kraakbeen tussen het trapezium (handwortelbeentje) en de Metacarpale I (middenhandsbeentje) versleten. Simpele dingen doen behoorlijk pijn en mijn linker duim is aanzienlijk dikker dan de rechter duim. Tevens vervormt mijn duim steeds een beetje meer.

Een bladzijde van een boek omslaan doet enorm veel pijn terwijl het een handeling van niks is. Een gewoon vaatdoekje uitwringen lukt vaak niet, daar heb ik geen kracht voor. De grijpfunctie van mijn hand is minimaal. Je ziet mij niet snel een koffiemok vastpakken want het spreiden van mijn vingers en duim doet te veel pijn. Een aardappel schillen is een beproeving want ik moet de aardappel wel vasthouden in mijn linkerhand. Nog zo’n crime: het dopje van een melkpak.

Als je het zo leest lijkt het behoorlijk kommer en kwel te zijn. Gelukkig is dat niet het geval, ik heb immers nog een goede rechterhand. Als je niet weet dat er iets mis is met mijn duim, dan merk je het (als buitenstaander) niet. Hoop ik . . . Ongemerkt heb ik mezelf trucjes aangeleerd om simpele dingen te omzeilen of makkelijker te maken. En dus staan er toch regelmatig aardappels op ons menu.

Om het duimgewricht te ontlasten draag ik een orthese. Deze spalk geeft mijn duim minder bewegingsvrijheid en meer rust. Ik kan er op dit moment prima mee leven.

Knieartrose en wat het met me doet

Dagelijks heb ik last van de artrose in mijn knieën. Ik voel me altijd stijf en er is voortdurend een doffe pijn. Als ik 's morgens wakker wordt voel ik pijn in al mijn gewrichten, niet alleen mijn knieën. Ik moet echt even opstarten. Bewegen gaat moeilijk en lopen is de eerste minuten een crime. Naarmate de minuten wegtikken lukt alles beter. Ik verga niet van de pijn maar kloppen doet het ook niet. Tegen de tijd dat ik de deur uit ga voel ik me best prima. Ik loop niet over van souplesse en er wordt vaak aan mij gevraagd wat er met mijn benen aan de hand is en of ik blaren heb. Ik kan mijn knieartrose niet verbergen.

Lees T!P: De 7 meest gestelde vragen over knieartrose

Traplopen gaat moeilijk en de trapleuning is mijn grootste vriend. Naarmate de dag vordert heb ik m'n handen nodig om mezelf omhoog te sjorren. Het lukt vaak niet om mijn rechterknie genoeg te buigen en mezelf omhoog te duwen. Ik loop vaak tree voor tree de trap op. De eerste stap is met mijn linkerbeen en dan kan ik rechts bijsluiten.

Trap af is omgekeerd. Dan zet ik eerst mijn rechterbeen een tree lager en sluit ik aan met mijn linkerbeen. Gelijk doorstappen is super pijnlijk omdat ik mijn rechterknie niet ver genoeg kan buigen.

Traplopen is niet dus vanzelfsprekend, ik moet er echt over nadenken. Even snel een sprintje de trap op (of af) laat ik wel uit mijn hoofd.

Een boomstam of laag hekje op het wandelpad is voor mij een ware hindernis. Ik kan er niet 'gewoon' even overheen stappen. Na een aantal kilometers wandelen kan ik mijn been niet hoog genoeg optillen om over de hindernis te stappen. Mijn oplossing is om dan zijdelings over het obstakel te stappen. In dat geval kan ik beide benen over de hindernis heen zwaaien, zonder mijn knieën te buigen. En als je niet weet waarom ik het zo doe, valt het (een onbekende) niet op dat ik de hindernis anders neem.

Gelukkig kan ik nog volledig zonder pijnstillers. Het kan altijd nog erger en zolang het niet nodig is wil ik er ook niet aan beginnen. En als ik al eens een paar paracetamolletjes gebruik dan werken ze niet of nauwelijks.

Wandelen met knieartrose

Wandelen lukt nog steeds, hoewel de gemiddelde afstand korter wordt. Ik wandel steeds vaker met een stok, zeker op onverharde wandelpaden. Daarmee ontlast ik mijn knieën maar echt handig is het niet. In de ene hand een stok, in de andere hand een fototoestel en dan ook nog een routebeschrijving. Ik kom handen te kort.

Als ik een goede dag heb kan ik prima 15 km of meer wandelen maar net zo vaak is 5 of 6 km al te veel. Ik moet een wandeling echt plannen, want de dag(en) erna krijg ik een terugslag. Als ik morgen moet werken, kan ik vandaag niet wandelen. Zelfs geen korte route. Dat geeft niet, maar ik moet er wel rekening mee houden.

100% Wandelplezier

Maar wandelen houdt me ook op de been. Rust Roest, dus ik stop niet met wandelen. Bewegen is voor veel mensen met reuma dé manier om klachten te verminderen en voor mij geldt dat ook. Wandelen is mijn manier om de klachten enigszins de baas te blijven. Ik vind het veels te leuk om actief buiten bezig te zijn. Daarnaast sport ik wekelijks bij de fysio en doe ik krachttraining om de spieren rondom mijn knieën sterk(er) en soepel te houden.

Het moeilijke is om de juiste balans te vinden tussen bewegen en rust. Ik zoek graag mijn grenzen op en ga er geregeld overheen. Maar ja, stilzitten is geen optie. En zolang ik nog zoveel kan wandelen doe ik het.

De Reuma Walk voor ReumaNederland

Voor bijna 2 miljoen Nederlanders is bewegen helemaal niet zo vanzelfsprekend. Zij gaan dagelijks de strijd aan met reuma. Daarom organiseren Wanda en Astrid voor de 8e keer de Reuma Walk in samenwerking met Reuma Nederland. Met de opbrengst van de Reuma Walk kan ReumaNederland belangrijk reuma-onderzoek steunen!

Je kunt mij sponsoren

Op 11 september wandel ik voor de 4-de keer mee met de Reuma Walk !! En ook jij kunt meedoen. Gewoon door mij te sponsoren. Kijk op mijn speciale actiepagina en help mee om het streefbedrag te halen. Alle beetjes helpen en mijn dank is groot.

Mijn tegenprestatie

Als tegenprestatie hoop ik 3 volle rondes te wandelen want als ik goede benen heb ga ik voor 16 hele kilometers. Op de dag zelf beslis ik hoeveel kilometer ik daadwerkelijk wandel.

Daarnaast krijgen alle (niet-anonieme) sponsors en donateurs een door mij zelf gemaakte kaart opgestuurd (dan heb ik tzt wel jouw naam en adres nodig).

Niet genoten is altijd mis !!

Meer wandelplezier

Reuma Walk

Wandelen voor Reuma Nederland

2e Reuma Walk

Wandelen in de Baarnse bossen

De Reuma Walk 2021

Wandelen in Haarzuilens

Leuk als je reageert

Laat een reactie achter

Naam

E-mail

Website

Privacy
  Jawel, ik geef toestemming mijn gegevens te verwerken conform de privacyverklaring.

Pesten