Santiago de Compostela: El Ganso - El Acebo
Vandaag wandelt John van El Ganso naar El Acebo, een makkie van 25 kilometer. Letterlijk en figuurlijk hoog(s)tepunt is het Cruz de Fierro, oftewel het ijzeren kruis, één van de meest karakteristieke punten op de Camino.
John vertrekt alweer om 6:00 uur, na een slechte nachtrust in een krakend bed. Alle bedden in de slaapzaal kraken bij de minste beweging. Snel (achteraf te snel) inpakken, tanden poetsen, wassen, schoenen aan en gaan !!
Op zijn gemak wandelt John richting het bekende Cruz de Fierro. Tijdens de klim daar naartoe is het genieten van geweldige uitzichten.
La Cruz de Fierro - IJzeren kruis
La Cruz de Fierro is bekend onder alle pelgrims. Het IJzeren kruis staat 1504 meter boven de zeespiegel, het hoogste punt van de hele camino. Het is een houten paal van ongeveer 5 meter hoog met daarop een ijzeren kruis. Opvallend is de grote hoop stenen rondom het kruis.
Het is één van de belangrijkste punten op de Camino Frances. Het heeft een symbolische betekenis. Pelgrims dragen vanaf huis een steen (ballast) met zich mee. Bij het kruis legt de pelgrim zijn/haar steen neer op de stapel, (bijna) elke pelgrim draagt een steentje bij. Pelgrims laten ook andere dingen van zichzelf achter zoals foto's, briefjes, sjaaltjes, vlaggetjes, kruisjes en nog veel meer. Verlicht van zonden, zorgen of ballast vervolgt de pelgrim zijn/haar weg naar Santiago.
Ook John heeft vanaf huis een vrolijk beschilderd steentje met zich meegedragen, speciaal om bij het Cruz de Fierro achter te laten. Net als zijn ballast, zorgen en zonden . . . ?!?!
Na het Cruz de Fierro begint de steile afdaling richting Molinaseca, de beoogde eindbestemming voor vandaag. Het wandelpad is behoorlijk lastig, soms zelfs gevaarlijk en John moet goed uitkijken en niet te snel gaan. Overal liggen losliggende stenen waarover je makkelijk kunt struikelen. John kan een val maar net voorkomen, hij is blij met zijn stokken.
Onderweg spreekt John een Nederlander, die op de fiets vanuit huis naar Santiago fietst. Dat is nog niet alles, hij fiets verder voor een rondrit door Spanje, Italië en via Luxemburg weer terug naar Nederland. Op de dag dat hij met pensioen ging, is hij gaan fietsen . . . Ik denk dat ik John ooit nog wel een keertje voor langere tijd moet missen 😉
El Acebo
Rond 13:00 uur wandelt John het dorpje El Acebo binnen. Daar ziet hij een mooie albergue, het lijkt wel een vakantie-resort. John besluit om niet verder te wandelen en geniet van middagje rust, er moet even helemaal niks.
Het leven van een pelgrim is zo slecht nog niet . . .
Wist je dat . . .
- Deze mooie albergue is snel vol en dat maar voor € 10,00 per nacht
- Als je twijfelt of je wel op de goede weg bent, dan hoef je alleen maar alle papieren zakdoekjes te volgen, die liggen er genoeg langs de weg . . .
- Hoe dichterbij Santiago John komt, des te meer pelgrims een blessure hebben, moeilijk lopen of een brace dragen (even afkloppen John)
- John heeft zijn eerste boekje volgeschreven met zijn memoires . . .
- Vanaf El Acebo is het nog (maar) 222,5 kilometer naar Santiago !!
Foutje . . . Bedankt . . .
En dan baalt John als een stekker. Hij heeft een blunder begaan, zoals hij zelf zegt. Gisteravond heeft hij een polo-shirt over het ijzeren hekwerk van zijn bed gehangen om te drogen. Waarschijnlijk is het shirt 's nachts op de grond gevallen. Vanochtend, bij het inpakken heeft John niet goed genoeg gekeken of er nog iets achter is gebleven. Het shirt is blijven liggen in El Ganso. Dat is balen, het is juist zijn mooiste (beste, fijnste) shirt !! Teruglopen is geen optie, hopelijk is een andere pelgrim blij met zijn shirt.
En ach . . . als het je laatste stomme zet maar niet is . . .
Waar is John nu ??
