Home > Archief > Alle nieuwsflitsen van 2009

Wij wandelen in 2009

Verslag Vierdaagse 2009 - door Mirjam

In juni 2008 heeft John al de brief gekregen met de vakantie voor 2009. De Nijmeegse vierdaagse valt (eindelijk weer eens) in onze zomervakantie, dus wil ik weer een poging wagen om de 4 x 40 km. te lopen. Ook John ziet het helemaal zitten, hij heeft er gelukkig ook zin in.

Zo gezegd, zo gedaan en voor je het weet is het 21 juli 2009, 6 uur 's ochtends.

En dus besluiten we om de caravan ergens in de buurt van Nijmegen te plaatsen op een leuke camping, zodat ik de vierdaagse voor de derde keer kan meelopen. Om 6.15 uur mag ik starten, de eerste en derde dag heb ik een 'late' start (6.15 uur) en de woensdag en vrijdag heb ik een 'vroege' start (5.15 uur).

De eerste dag

. . . is de dag van Elst en ik heb er zin in. Ik heb 169 oefenkilometers in de benen en wat mij betreft kan het niet verkeerd gaan. Bij de start staan honderden dronken (jonge)lui om de wandelaars uit te juichen en succes te wensen. Ik vind het druk op de weg, en het lukt me niet erg om m'n eigen tempo te lopen. Ondanks de benauwde warmte gaat het prima en ben ik omstreeks kwart over 2 binnen. Opvallend is dat het nu heel ander publiek is dan vanochtend vroeg. Eenmaal terug op de camping staat mijn voetenbadje al klaar. John zorgt goed voor mij . . . en mijn voeten !!!

VoetbalFans !!!

De tweede dag

. . . is de dag van Wijchen. Even werden we opgeschrikt door een vroege regenbui maar gelukkig konden we onze regen (es)cape weer net zo snel uitdoen, als we hadden aangedaan !!! En het bleef de hele dag droog.

Op de Waalkade werd ik opgewacht door mijn fans uit Harmelen. Heel gezellig en bedankt !!!

Verder vond ik de roze woensdag een klein beetje tegenvallen. In mijn herinnering van 5 jaar geleden, was het allemaal veel uitbundiger en extravaganter. De 'roze straat' die er toen was, is er nu niet meer. De route gaat nu over de veel bredere Waalkade, omdat de wandelaars de 'roze straat' niet meer doorkonden. Ik denk dat deze straat aan zijn eigen succes ten onder is gegaan . . . maar wel jammer. Deslaniettemins is het op de Wedren weer één groot feest en dan is het nog niet eens vrijdag. En wat maken die 2 blaartjes nou uit . . .

De derde dag

. . . is de dag van Groesbeek. Het is ook de dag van de Zevenheuvelen. De route komt langs de camping en op het terrein voor de camping heeft het leger een militaire rustplaats ingericht. Een heel circus dat effe binnen een paar uurtjes wordt opgebouwd en net zo snel weer wordt afgebroken !!!

Zelfs op woensdagavond is het op de Zevenheuvelenweg al een groot feest, vele caravans en campers hebben al een goed plekje langs de route opgezocht, het lijkt wel een beetje op de Tour de France.

Het regent . . . :-(

Het lopen ging prima die dag, ondanks de aanhoudende regen. Het begon nog zachtjes te regen, maar al snel had ik mijn regen(es)cape hard nodig. Het hield op met zachtjes regenen en het kwam met bakken uit de hemel. Het lopen ging prima en ook het publiek verdient een groot applaus, want ondanks de regen maakten zij er weer een groot feest van en bleven zij de wandelaars toejuichen

De vierde dag

. . . De dag van de Via Gladiola. Na 155 kilometer wandelen, kom ik dan eindelijk op de Via Gladiola. Het feest begon al in Linden, een 'gehucht' aan de Maas. Hier wordt het dorp versierd door de bewoners met een thema en dit jaar was het thema 'De kredietcrisis'. Linden bedankt !!! Na Linden komt Beers en daarna het gezellige een feestelijke Cuijk. Je want jezelf al een klein beetje op de Via Gladiola !!! Na de pontonbrug in Cuijk, heb je nog een klein saai stuk, voordat je in Malden komt. Eigenlijk begint hier al de Via Gladiola, op 10 kilometer van de finish. Voor Malden staan mijn fans op mij te wachten en de verassing is groot, als er ook voetbalvrouwen zijn !!! Ik ga toch weer snel verder, ik moet nog even . . .

Na Malden de laatste controle en dan toch echt de St. Annastraat, omgedoopt tot Via Gladiola.

Het is nu nog ongeveer 5 km. lopen, maar wel de leukste 5 km. Natuurlijk voel je alle pijntjes nog wel, maar toch wat minder. Er is zoveel te zien (bekenden zie ik dus weer niet . . . en die zijn er wel . . .). Bij het ziekenhuis staan grote tenten, zodat de patienten ook buiten kunnen kijken, bejaarden die met z'n allen zittten te kijen, politeagenten die het verkeer op ludieke wijze regelen, dronken mensen, lachende mensen, kinderen, clowns . . . noem maar op. En niet te vergeten de VIP-tribune (ook leuk hoor), met Burgemeester Thom de Graaf van Nijmegen die alle wandelaars toejuicht en feliciteert !!!

De Gladiolen die ik gekregen heb, hebben nog zeker 1 week prachtig staan bloeien !!!

Hier doe je het allemaal voor !!!

Moe maar voldaan mag ik mijn beloning ophalen . . . een groen 'drietje'. Daarna ben ik in Nijmegen nog wat gaan drinken met de voetbalvrouwen om dan toch naar de camping terug te gaan. Onderweg begon het toch weer te regenen (zeg maar gerust hozen) en helemaal doorweekt kwam ik aan op de camping, waar fans op mij zaten te wachten.