Wandelen langs herleefd erfgoed
Utrecht acht keer anders
In navolging van Amsterdam acht keer anders verscheen gisteren de nieuwe wandelgids Utrecht acht keer anders bij Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig. Een paar weken geleden nam ik alvast een voorproefje. Ik wandelde langs afgedankte fabrieken, pakhuizen en ander herleefd erfgoed.
Beleef Utrecht acht keer anders
De wandelgids Amsterdam acht keer anders (€) is één van mijn favoriete wandelgidsen met originele themawandelingen. Hartstikke tof dat Utrecht nu ook een eigen acht-keer-anders gids heeft. Ook in deze gids staan acht verschillende wandelroutes door Utrecht met leuke thema's zoals Teksten in de stad, Markante Utrechters en Herleefd erfgoed. Soms met veel historie en soms gloednieuw. Soms klein en intiem, maar ook groots en meeslepend.
Wandelen langs herleefd erfgoed
Op een vrije maandag kies ik voor de wandeling langs herleefd erfgroed. De route loopt langs oude fabrieken, vergane pakhuizen en andere industriele objecten en toont hoe deze nu (her)gebruikt worden. Van de oorspronkelijke functie is weinig over.
Beeldenpark Croeselaan
De stadswandeling start op het Centraal Station van Utrecht en vandaar wandel ik de Croeselaan op. Het valt mij op dat er in de middenberm allemaal kunstwerken en sculpturen staan.
Het beeldenpark is 12 april dit jaar geopend, het is nog hartstikke nieuw. Het is circulair en de kunstobjecten zijn allen hergebruikt. De beelden komen o.a. uit de collecties van de Rabobank en de gemeente Utrecht. Oorspronkelijk stonden de objecten elders in de stad maar konden daar om uiteenlopende redenen niet teruggeplaatst worden. Nu staan ze op de vernieuwde Croeselaan. Dit beeldenpark sluit mooi aan bij het overkoepelende thema van de wandeling; hergebruik in plaats van afbraak.
U-trechters bij de Veilinghaven
Vanaf de Croeselaan wandel ik naar de Veilinghaven of Parkhaven, de voormalige haven van de Utrechtse groenteveiling aan het Merwedekanaal. Rondom de voormalige haven staat nu een woonwijk. In de haven liggen historische woonschepen. Een gerestaureerde loskraan en vier zand- en grindtrechters herinneren aan de veilingtijd. Deze U-trechters zijn verbouwd tot unieke vergaderlocatie.
Villa Jongerius
Voordat ik verder wandel, loop ik even naar de overkant van het Merwedekanaal want daar staat Villa Jongerius. Een opvallend huis, zeker voor die tijd. Zoon Jan begon met werken in de groentehandel van zijn vader. Via de handel in olie en benzine werd hij Ford dealer. In 1938 bouwde Jan 'Ford' Jongerius de opvallende villa met tuin en kantoor. Na het faillissement begin jaren 50 kwam het Jongerius-complex in handen van Defensie. Eind jaren 90 werd de Villa gekraakt en omgedoopt tot Villa Staatsgeheim. In 2006 kocht de familie het huis terug en liet het restaureren mbv de Stichting Vrienden van het Jongeriuscomplex. Nu wordt het complex gebruikt als vergader- en evenementenlocatie.
De Cereolfabriek
Langs de vele woonboten in het Merwedekanaal wandel ik naar de Kanaalweg. Tegenover de Merwedesluizen stond vroeger de Stichtsche Olie- en Lijnkoekenfabriek Cereol. In de fabriek werd uit lijnzaad olie gewonnen. Sinds 2001 is een Rijksmonument. Na een grote brand in 2008 stonden alleen de buitenmuren nog overeind. In de jaren daarna is het gebouw in oude glorie hersteld. In 2014 werd de Cereolfabriek opnieuw in gebruik genomen. Tegenwoordig is het een gebouw met vele (maatschappelijke) functies. Er is basisschool met BSO, een gymzaal, een bibliotheek, kantoorruimte, een restaurant en een theater.
Via de Merwedesluizen loopt de route over de Keulsekad en vervolgens over de Leidsekade. Ik loop even langs mijn oude school, het Dr. F.H. De Bruyne Lyceum. Na de Mavo heb ik er 2 jaar op school gezeten voor mijn Havo diploma. Het gebouw staat er nog, de school is niet meer. Een beetje jeugdsentiment hoewel ik geen speciale herinneringen heb aan de school.
Molen de Ster
Ik vervolg de route door het molenpark. Aan de rand van de Utrechtse wijk Lombok staat houtzaagmolen De Ster. De molen stamt uit 1739. In het begin van de vorige eeuw was de molen overbodig en werd deze gesloopt. Alleen de houtzagerij bleef voortbestaan. Tussen 1996 en 1998 is de molen herbouwd.
Houtzaagmolen de Ster is het middelpunt van het Molenerf de Ster, het enige compleet bewaard gebleven houtzaagmolenerf van Nederland. Molenerf de Ster bestaat uit de windmolen met zagerij, de molenaarswoning, twee knechtswoningen en drie houtdroog-loodsen. [ Bron: Wikipedia ]
Nu wordt de molen gebruikt voor zakelijke bijeenkomsten, presentaties, bedrijfsuitjes, culturele evenementen, bruiloften, recepties en borrels.
De route loopt verder door de wijk Lombok, het multiculturele hart van Utrecht en ik wandel langs winkels met exotische producten. Vandaar wandel ik door de Daalse tunnel en dan ben ik bij de ontdempte Stadsbuitengracht. Over een vlonderpad slenter ik langs de Bemuurde Weerd. Op weg naar de voormalige watertoren passeer ik twee markante Utrechters.
Watertoren Lauwerhof
De watertoren aan de Lauwerhof is een rijksmonument die dateert uit het eind van de 19e eeuw. Het was de eerste watertoren in Utrecht. Daarna was meer dan 25 jaar lang het Waterleidingmuseum in de watertoren gehuisvest. Nu is de watertoren in het bezit van een gewone Utrechter die grote plannen heeft met de toren. Er komen o.a. appartementen, een kantoor, een brewpub en een B&B.
Ik wandel een rondje om de toren en bedenk dat het een unieke plek is om te wonen midden in de stad. De volgende straat met meerdere monumenten is de Breedstraat, waaronder het pand van de voormalige Drukkerij J.Broekhoven, nu een appartementencomplex. De Breedstraat is vooral bekend om de lapjesmarkt die er elke zaterdagochtend gehouden wordt.
Penitentiaire Inrichting Wolvenplein
Op mijn gemak wandel ik naar de gevangenis aan het Wolvenplein. Het kunstwerk -De Witte Wolvin- bewaakt het pand. Het gebouw is in 2014 gesloten en het ziet er nog steeds uit als een gevangenis. Eén van de bekendste gevangenen was Herman Brood wegens drugsbezit.
Aan de achterkant van de gevangenis loop ik nogmaals een stukje langs de Stadsbuitengracht. Ik passeer de Culture Boat, een oude salonboot uit 1905 die is omgebouwd tot coffeeshop. Ook deze boot is een soort van Herleefd Erfgoed.
Het Hooghiemstragebouw is het volgende voorbeeld van Herleefd Erfgoed. Het gebouw van de voormalige veevoederfabriek is nu een bedrijfsverzamelgebouw.
Het Griftpark
Pal ernaast ligt het Griftpark, een modern park midden in Utrecht. Op de plek van het Griftpark stond sinds 1860 de Gemeentelijke Gasfabriek en sinds 1876 de Vaalt (vuilnisbelt). In 1960 zijn beiden gesloten en gesloopt. Het terrein was sterk verontreinigd en na de bodemsanering is het heringericht als stadspark. Ik vind het een eigentijds park met moderne elementen zoals de grote beeldengroep. De drukte van de stad lijkt ver weg maar is tegelijkertijd heel dichtbij.
Het Veeartsenijterrein
Vanuit het Griftpark is het niet ver naar het veeartsenij terrein. Wat mij betreft het mooiste deel van de route. Het eerste gebouw waar ik langs loop is het markante Anatomiegebouw uit 1918, ontworpen door Joseph Crouwel. Door de Hoefsmederijstraat wandel ik langs voormalige stallen, nu pittoreske huisjes. Het lijkt wel een hofje.
De Rijks Veeartsenijschool was vanaf omstreeks 1820 de eerste onderwijsinstelling in Nederland waar dierenartsen werden opgeleid. Gevestigd in de stad Utrecht kreeg het gaandeweg een uitgebreid gebouwencomplex ter hoogte van de Biltstraat tot haar beschikking. Na de opwaardering in 1918 tot Veeartsenijkundige Hoogeschool, werd het in 1925 opgenomen door de Utrechtse universiteit onder de naam Veeartsenijkundige Faculteit, in 1956 omgedoopt tot faculteit (der) Diergeneeskunde. In 1988 verhuisde deze naar De Uithof.
Het gebied met het gebouwencomplex wordt ook wel aangeduid als het Veeartsenijterrein. Diverse gebouwen zijn gewaardeerd als rijksmonument en het terrein valt onder beschermd stadsgezicht. [ Bron: Wikipedia ]
De Hoefsmederijstraat gaat over in het Artsenijpad. In het gebouw van de hondenverblijven zit een restaurant en de vroegere manege, in de volksmond de Paardenkathedraal genoemd, is omgebouwd tot theater. De stallen er tegenover zijn nu een sfeervol plekje om te wonen. De route loopt als laatse langs het chirurgisch instituut, de proefdierenstallen aan de Hoefijzerstraat en het Pathologisch Instituut (met snijzaal). Stuk voor stuk gebouwen met geschiedenis.
Ik laat het Veeartsenijterrein achter me en op mijn gemak slenter ik naar het centrum. Op de Oude Gracht meng ik me tussen het winkelende publiek. Het is mooi geweest, ik heb lekker gewandeld en heb genoten van een interessante wandeling. Ik blijf het leuk vinden, een themawandeling door de stad.
Ik verheug me op de volgende stadswandeling uit Utrecht acht keer anders.
ALLES OP EEN RIJTJE
Meer wandelplezier
Hofjes in de Jordaan
Stadswandeling Amsterdam
Wandelen langs markante Utrechters
Utrecht acht keer anders
« Vorig bericht
Volgend bericht »
Stadswandeling door historisch Utrecht
-Utrecht acht keer anders-
Leuk als je reageert
(€) - Dit blog bevat affiliatelinks. Als jij iets koopt via een affiliatelink, krijgen wij een kleine commissie. Dit kost jou niks extra's.