Walk of Wisdom, Nijmegen-Kranenburg

 

Donderdag ben ik begonnen met de eerste etappe van de Walk of Wisdom. Vanaf station Nijmegen wandelde ik door het Kronenburgerpark naar de St. Stevenskerk. Daar ben ik ingeschreven in het pelgrimslogboek en toen kon ik eindelijk echt van start. Ik wandelde van Nijmegen tot bijna in Kranenburg, een etappe van ruim 25 km.

 

Eenmaal bij de St. Stevenskerk heb ik eerst nog even een rondje om de kerk gewandeld, op zoek naar de ingang. Bij de dienstdoende koster kon ik mijzelf inschrijven. Naam, pelgrimsnummer en startdatum zijn genoteerd in het pelgrimslogboek. Eindelijk kan ik op pad en ik heb er veel zin in, de verwachtingen zijn hooggespannen.

 

Al heel snel loop ik verkeerd, dat belooft nog wat voor de rest van de route. Maar ik heb gewoon verkeerd gelezen in het boekje, er stond toch duidelijk dat ik linksaf moest en toch ga ik rechtsaf. Even een blond momentje . . .

 

Nieuwe Wildernis

Na een kort stukje door het centrum van Nijmegen wandel ik de stad uit over de Ooijpoortbrug. Ik kom in de 'Nieuwe Wildernis' terecht. Dit is het gebied langs de Waal met de Waalstranden en het gebied van de Oude Waal. Van voormalige landbouwgronden wordt weer natuur gemaakt. Het is hier mooi wandelen en vlak langs mij lopen de Konikpaarden, de grazers in dit gebied.

Langs de Waalstranden

Na de Waalstranden kom ik bij de Groenlanden. Hier staat een uitkijktoren en ik ga even een kijkje nemen van bovenaf. Heel veel groen en de stad Nijmegen is toch nog dichterbij dan ik dacht. Over smalle paadjes door het struikgewas wandel ik verder richting de Bisonbaai.

 

Met de billen bloot

De Bisonbaai is een voormalig zandwingat in de Ooijpolder, dicht tegen de Waal aan. De route gaat om de Bisonbaai heen en je kunt ervoor kiezen om langs het water te lopen of juist bovenlangs over het talud en daar kies ik voor. Het is lekker weer vandaag, zo rond de 22 °C. In verte zie ik hier en daar een zonaanbidder langs het strandje, hoewel het niet super zonnig is.

Bijzondere Bisonbaai

Over het wandelpad loop ik naar de overkant van de Bisonbaai. Dan kruist ineens een man mijn pad. Op zich niet zo heel vreemd maar hij lijkt te schrikken van mij. Blijkbaar wil hij door mij niet gezien worden en dan begrijp ik waarom. Ik zie alleen een paar blote billen onder een rugzak. Hihi . . . het moet niet gekker worden. Even verderop staat een man tot zijn middel het water (niets te zien overigens) en nog een stukje verder liggen enkele blote mannen te zonnen. Oeps . . . ?!?! Nog een stuk verder wandelt een man mij tegemoet. In zijn blootje loopt hij schaamteloos te paraderen over het wandelpad, richting het strandje, enkele decimeters langs mij. Ik krijg er de slappe lacht van . . . Later lees ik dat hier het naturistenstrand is. Evengoed is het vreemd dat er alleen maar mannen in hun niksie rondhuppelen.

 

Ooijpolder

Ik wandel maar snel verder de Ooijpolder in. Een heel ander gebied met veel weilanden en koeien. Hier wandel ik over boerenlandpaden waarbij je over de terreinen van de boeren mag lopen, zij onderhouden ook de wandelpaden. Door het hoge gras, soms wel tot mijn middel en over smalle bruggetjes wandel ik naar Persingen, het kleinste dorp van Nederland. Na een rondje om de kerk kom ik bij het Persingse Veer over 'Het Meertje'. Dit is een klein trekpontje en ik sjor mezelf naar de overkant.

Heerlijkheid Beek

Elyzeese Velden

Eenmaal in 'Heerlijkheid Beek' is het genieten van de Elyzeese Velden', een gebied op de stuwwal tussen Berg en Dal en de Ooijpolder. Ik geniet van de slingerende landweggetjes, het glooiende landschap en waan mezelf hier helemaal in het buitenland. Wat is Nederland toch mooi. Door het bos, over statige bomenlanen, langs stromende beekjes kom ik uiteindelijk in Beek. Daar kan ik mijn eerste vogelringetje ophalen van de gemeente Berg en Dal.

Elyzeese Velden

De Duivelsberg

Daarna wachten de Duivelsberg en het Filosofendal op mij. Een heuvelachtig en bosrijk gebied in het Rijk van Nijmegen, afgewisseld met hier en daar wat akkers en weilanden. Veel klimmen (soms traplopen) en ook weer afdalen. Ik vind het klimmen best pittig, ik moet echt wat aan mijn conditie gaan doen. Maar het dalen vind ik pas echt lastig, dat vinden mijn knieën niet leuk. Als het erg steil is, ga ik net als met skiën gewoon in slalom naar beneden.

 

Bij pannenkoekenrestaurant De Duivelsberg trakteer ik mezelf op een lekkere appel-spel pannenkoek. Die heb ik wel verdiend en de inwendige mens kan ook wel wat gebruiken.

Een mooie en afwisselende wandeldag

Nog ongeveer 7 km. wandelen heb ik voor de boeg. Van de bosrijke Duivelsberg kom ik in het meer open landschap van het grensgebied tussen Nederland en Duitsland, ik voel me net een landloper. Links en recht van mij open velden.

 

Kort voor de duitse grens wijk ik af van de route van de Walk of Wisdom. Ik ga naar Bed & Breakfast De Pastorie in Groesbeek-De Horst, waar ik heb gereserveerd. Vanaf de route is dit een rechte weg van ongeveer 1,5 km. Na een verkwikkende douche kijk ik terug op een hele mooie wandeldag door een erg afwisselend landschap. Met de extra aanloopkilometers erbij staan er ruim 30 hele kilometers op de teller. Ik ga bijtijds slapen en heb zin in de volgende dag.