WijnWandeling Maastricht
. . . en de finish van het Pieterpad
Voor John staat de laatste etappe van het Pieterpad op het programma. Hij vertrekt voor dag en dauw vanuit Schimmert naar Maastricht voor de laatste 22 kilometer. Ook ik vertrek al vroeg naar de Limburgse provinciehoofdstad en wandel er de WijnWandeling Maastricht. Op het Vrijthof komen we elkaar tegen en samen wandelen we naar de Sint-Pietersberg.
Dinsdag vertrok John voor de laatste etappes van het Pieterpad. Ik bracht hem weg en wandelde de Trage Tocht Wellerlooi. Nu haal ik hem op in Maastricht en omdat ik er toch ben wandel ik de WijnWandeling Maastricht. Een kortere route die goed te combineren is met de laatste kilometers van het Pieterpad. En daarmee Maastricht is de derde provinciehoofdstad waar ik een stadse wandeling maak in 2020.
De WijnWandeling Maastricht komt uit de wandelgids De mooiste wijnwandelingen in Nederland (€). De route start bij de Apostelhoeve, één van de drie wijngaarden op de route. Ik start echter bij Parkeerplaats -Oog van Sint Pieter- want dat is kort bij het eindpunt van het Pieterpad. Straks hoeven we slechts een klein eindje terug te lopen naar de auto. Parkeren is er niet gratis en je moet vooraf betalen.
Het is nog maar 8:00 uur als ik vertrek. De WijnWandeling Maastricht loopt over het parkeerterrein en het juiste pad is snel gevonden. Ik wandel over de glooiende oosthelling van de Sint-Pietersberg en heb een mooi uitzicht over de Maas, Maastricht, diverse wijngaarden en het Limburgse heuvelland. De route voert over rustige paden en wegen. Langzaam klim ik omhoog en dan kom ik bij een mergelpoortje.
Buitengoed en Wijngaard Slavante
Ik loop door de poort en dan ben ik op Wijngaard Slavante. Wat een mooie plek, ik heb een grandioos uitzicht over de Maas en de wijnstokken.
Wijngaard Slavante is de één van de oudste wijngaarden van Nederland en hoort bij het buitengoed. Al in 1967 werd er een kleine wijngaard geplant op de plek van het voormalige Franciscaner klooster van Slavante. Het oude mergelterras is ideaal voor de druiven. De grond houdt de warmte goed vast en vochtige lucht vanuit de Maas zorgt ervoor dat het er vorstvrij is. In 1970 werden de eerste druiven geoogst en de eerste 50 halve flesjes Nederlandse wijn waren een feit.
Naast de wijngaard ligt de Slavantekapel of de Sint-Antoniuskapel. Het huis naast de kapel is een restant van het voormalige Tweede Observantenklooster. Helaas is de kapel gesloten en kan ik er geen kaarsje branden.
Ik laat buitengoed Slavante achter me en over de trappen van het Koninginnevoetpad klim ik omhoog de Sint-Pietersberg op en dat zijn best veel treden.
De route voert over de Zonneberg en ik bedenk me dat er in de berg een compleet andere wereld verscholen ligt. Gangen en grotten van de Limburgse mergelgroeves liggen onder mijn voeten. In de groeves werd kalksteen (mergel) gewonnen en in de Tweede Wereldoorlog gebruikten de Maastrichtenaren de grotten als schuilkelder. Je kunt er nog steeds verdwalen als je er de weg niet kent.
Wandelen langs de ENCI-groeve
Dan kom ik voor de eerste keer bij het uitzichtplatform over de ENCI-Groeve. De ENCI, ofwel Eerste Nederlandse Cement Industrie, is een Nederlandse producent van cement. In ENCI-groeve is niet meer in bedrijf. Ooit was het de grootste dagbouwgroeve van ons land. Bij een dagbouwgroeve worden de delfstoffen aan de oppervlakte afgegraven. Dit is duidelijk zichtbaar in het landschap en de ENCI-Groeve is daarvan een mooi voorbeeld. Daar waar de mergel is weggegraven zit nu een megagroot gat in de berg met steile randen.
In de ENCI-groeve in de St. Pietersberg te Maastricht vond tot 2018 het totale productieproces van cement plaats: de winning van kalksteen in dagbouw, het produceren van het halffabricaat klinker, en ten slotte het malen van deze klinker tot cement. De ENCI-groeve was een grote kalksteengroeve van 150 hectare, die op 1 juli 2018 werd gesloten voor mergelwinning.[ Bron: Wikipedia ]
Ik weet niet of ik het mooi vind, indrukwekkend is het zeker wel. De groeve is een bijzonder stuk industrieel erfgoed dat is teruggegeven aan de natuur. Al in 1997 werd een broedend oehoe-koppel gespot in de steile mergelwanden van de groeve. De grootste uil van Europa voelt zich helemaal thuis in de Oehoevallei. Helaas, de oehoes zijn in geen velden of wegen te bekennen.
Het Jekerdal
Ik vervolg de route en geniet van de uitzichten. Tussen de bomen kijk ik uit over het Jekerdal en in de verte ligt de Apostelhoeve bovenop de Louwberg. Voordat ik daar ben wacht eerst een mooie afdaling van de Sint-Pietersberg. Eenmaal in het Jekerdal passeer ik voor de eerste keer het riviertje de Jeker.
Wijngoed Hoeve Nekum
Op een mooi plekje bij de Nekummermolen neem ik een korte pauze. Ik ben in buurtschap Nekum waar ook Wijngoed Hoeve Nekum ligt. Sinds 1988 staan er wijnstokken op de steile hellingen van de Louwberg en in 1990 werd de eerste wijn gebotteld. Hoogtepunt van het wijngoed was in 2002, toen er op de bruiloft van Willem-Alexander en Máxima wijn werd geschonken van Hoeve Nekum.
Wijndomein De Apostelhoeve
De Apostelhoeve is de grootste en oudste wijngaard van Nederland met maar liefst 14 hectare wijnstokken. Ze maken er enkel witte wijnen van vijf verschillende druivensoorten: Müller-Thurgau, Auxerrois, Riesling, Pinot Gris en sinds 2020 ook Viognier.
Bovenop de Louwberg, zo’n 70 meter boven zeeniveau, pronkt de Apostelhoeve. Het pad (Dalingsweg) er naar toe ligt tussen de wijngaarden. Wat een mooi pad, het lijkt wel alsof ik ergens in Frankrijk ben, zo niet-Nederlands. En dat op slechts 4 kilometer van het Vrijthof. Het uitzicht op de hoeve en de wijngaarden is supermooi. Het laatste stuk naar de hoeve is steil omhoog en dat voel ik in mijn kuiten. Rondom het huis staan de wijnstokken, het ziet er uitnodigend uit. Jammer genoeg kan ik de wijnhoeve niet bezoeken want op zondag zijn ze gesloten.
Over de weg vervolg ik de route, aan alle kanten heb ik uitzicht over de Maastrichtse buitenwijken. Ook al wandel ik over een asfaltweg, het is er wel rustig, echt een weg alleen voor bestemmingsverkeer.
Het rommelt een beetje en het is raar weer. Het is minder heet dan verwacht en ik hoop dat we het droog houden. De lucht wordt donkerder en de zon verdwijnt steeds vaker achter de wolken. Ongemerkt ga ik sneller lopen, des te eerder ben ik in de stad.
Maastricht en het Pieterpad
Bij de Molen van Lombok passeer ik de Jeker voor de tweede keer en de route volgt de loop van het riviertje door het Jekerpark. Ik slenter een stuk langs de oude stadsmuur tot in het centrum. Dan laat ik de routebeschrijving voor wat het is en volg ik de borden naar het Vrijthof. Op één van de terrassen wacht John op me.
Ik heb hem al snel gevonden en samen genieten we van een drankje. Het is pas 11:00 uur en het is hartstikke druk op het Vrijthof. Wat doen al die mensen zo vroeg in de stad ?!?! We nemen het ervan en zitten eigenlijk best lekker. Een uurtje later gaan we dan toch op stap.
Snel laten we het centrum achter ons, weg van de mensen, weg van de drukte. Nog maar 3,5 kilometer en dan zijn we bij het eindpunt van het Pieterpad, net buiten Maastricht. John zet er stevig de pas in en dat met zo’n 11 kilo gewicht in zijn rugzak. Ik moet alle zeilen bijzetten om hem bij te houden.
Bestemming bereikt: Van Pieterburen naar de Sint-Pietersberg
Langs Fort Sint Pieter wandelen we naar de Sint-Pietersberg. En dan ben ik voor de tweede keer bij de ENCI-Groeve, het eindpunt van het Pieterpad. John heeft zijn bestemming bereikt na zo’n 500 kilometer wandelen. Hij is Happy, ik ook. Superleuk om samen de laatste kilometers te wandelen.
Op 6 mei 2017 begon John met het Pieterpad als voorbereiding op zijn Camino naar Santiago. En nu, ruim 3 jaar later en 20 etappes verder, is hij klaar met het Pieterpad, het koningsnummer van de Lange-Afstand-Wandelpaden. Hij kijkt terug op een leuke wandelervaring. Een paar dagen achter elkaar wandelen, relatief dicht bij huis en er toch even helemaal tussenuit. Dat gaat hij vaker doen. Zelfs het slapen in een tentje is hem prima bevallen.
We genieten nog even van het uitzicht over de ENCI-Groeve en dan wandelen we terug naar de auto. Ik heb John beloofd dat ik zijn rugzak zal dragen de laatste anderhalve kilometer. Pfft, dat valt tegen, best zwaar die 11 kilo. De rugzak wiebelt heen en weer op mijn rug en dat maakt hem extra zwaar. De rugzak is duidelijk niet op mijn ‘maat’ afgesteld maar voor zo’n kort stukje hoeft dat ook niet.
Het kriebelt ook bij mij om eens op deze manier op stap te gaan. Bepakt en bezakt met m’n hele hebben en houwen in een rugzak. Wie weet . . . ooit !!
De leukste foto's van de WijnWandeling Maastricht
We kijken beiden terug op een leuke wandeldag (week). Ook de WijnWandeling Maastricht was erg leuk. Maastricht en omgeving is hoe dan ook de moeite waard. De WijnWandeling is meer dan alleen Wijn en als je er dan toch bent is een rondje door het centrum van Maastricht echt een aanrader.
T!PDe WijnWandeling Maastricht komt uit de wandelgids De mooiste wijnwandelingen in Nederland (€). Co-auteur van deze gids is Wanda Catsman. Wanda is NOC*NSF gecertificeerd Wandeltrainer (€) en bekend van WandaWandelt.nl. Wil jij ook graag een grote wandeltocht (€) zoals het Pieterpad wandelen en heb je daar hulp bij nodig? Dan ben je bij Wandeltrainer Wanda aan het juiste adres. Ze is gek van wandelen en helpt jou graag om net zoveel plezier uit het wandelen te halen!
ALLES OP EEN RIJTJE
Meer wandelplezier
Stadswandeling Maastricht
Jeker, Hoge Fronten en St. Servaas
Het Trolleypad
Wandelen buiten de binnenstad van Arnhem
WijnWandeling Groesbeek
Alternatieve Vierdaagse, Dag 3
« Vorig bericht
Trage Tocht Wellerlooi
-Wandelen door de Maasduinen-
Volgend bericht »
Groene Wissel Den Haag
-Stadswandeling in de residentie-
Leuk als je reageert
(€) - Dit blog bevat affiliatelinks. Als jij iets koopt via een affiliatelink, krijgen wij een kleine commissie. Dit kost jou niks extra's.