Wij Wandelen het Schutpad
Klompenpad in Leusden
Klompenpad het Schutpad in Leusden is het allereerste klompenpad van Nederland. Het pad werd al in 2002 aangelegd en voert over onverharde boerenpaden, een oud kerkepad en over landgoed De Boom. We combineren het Schutpad met een ommetje over de Grebbelinie Liniedijk. Al met al 8 km volop wandelplezier.
Het laatste weekend van september staan we met onze kampeerkoets op de minicamping Larik’s Hoeve in Leusden. De camping is landelijk gelegen aan het Valleikanaal en grenst aan de Grebbelinie. In de directe omgeving van de camping kun je prima wandelen, fietsen en kanoën. Wij kiezen voor een wandeling over klompenpad het Schutpad.
Vanaf de camping is de aanlooproute naar het Schutpad ruim anderhalve kilometer. Over het voormalige jaagpad (nu fietspad) wandelen we langs het Valleikanaal richting het startpunt op de Leusbroekerweg.
We kunnen kiezen uit twee klompenpaden: het Termatenpad en het Schutpad. Omdat we wat minder tijd hebben gaan we voor het kortere Schutpad en volgen we de roze klompjes.
Het zonnetje breekt door en het is heerlijk wandelweer. Op ons gemak wandelen we tussen de landerijen en maisvelden. We lopen er over een eeuwenoud kerkepad dat over Landgoed De Boom naar de kerk in oud-Leusden loopt. Van kerkgangers is nu geen sprake meer.
Er volgt een mooi pad langs de slingerende Heiligenbergerbeek. Aan de andere kant van de beek ligt de Arnhemseweg. Het enige minputje van de route want het geluid van auto’s is iets te goed hoorbaar. Het mag de pret niet drukken.
Landgoed De Boom
Op gepaste afstand zien we Landhuis De Boom liggen. Het witte landhuis werd eind 19e eeuw gebouwd in opdracht van de fam. de Beaufort. Dhr. de Beaufort was zijn leven lang burgemeester van Leusden. Dochter Anna woonde tot haar dood in 1975 op het landgoed. Best een aardig optrekje in je eentje.
Zoals altijd wandelt John voor mij uit, dat zie je terug op de foto’s. Daardoor ziet hij ook minder, hij sjeest soms te snel aan iets voorbij. Zo ook op deze leuke plek, midden in het bos. Je verwacht het niet en ik roep hem terug.
Trouwen in het bos
"Kijk nou, je kan hier trouwen in het bos."
Er staan stoelen klaar en de plek is gestyled in een nostalgisch sfeertje met oude koffers, (droog)bloemen, een boog en stoelen voor Mr. & Mrs. Het lijkt erop dat later op de dag een bruidspaar elkaar het ja-woord geeft in het bos, gewoon tussen de eeuwenoude oude eiken. Wat een gave plek, jammer dat we al getrouwd zijn !! Tijd voor een foto-momentje.
Wandelen in het spoor van een oude spoorlijn
We wandelen verder door het bos. De laatste 500 meter van het Schutpad houden we voor gezien. We buigen af en vervolgen ons pad over de voormalige spoorlijn van Amersfoort naar Kesteren. We maken onze route hiermee iets langer, want 5 km is toch wel erg kort. En het is gewoon mooi om te wandelen.
Tot in 1940 reden er personentreinen over het traject. Tijdens de bezetting gebruikten de Duitsers de spoorlijn. Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog de spoorbrug bij Rhenen verwoest en niet hersteld. De spoorlijn werd een goederenlijn. Eerst alleen van Amersfoort naar Rhenen en vanaf 1988 nog maar tot Leusden (huidige Ponlijn).
Op het stuk waar wij nu wandelen is het spoor verdwenen. Alleen het kaasrechte stuk herinnert ons nog aan de spoorlijn van weleer. Mooi om er nu te wandelen. We passeren er het Monument Stirling R9197 want in 1943 is er tussen het spoor en het Valleikanaal een vliegtuig uit de lucht geschoten.
Struinen over de Grebbelinie Liniedijk
Bij de Heiligenbergerbeek laten we de spoorlijn achter ons. We kuieren over de Grebbelinie Liniedijk terug naar de camping. Een stuk van een kleine 2 kilometer. John loopt inmiddels ver voor mij uit. Hij is uit het zicht verdwenen. Straks op de camping zie ik hem wel weer.
De Liniedijk ligt langs het Valleikanaal, dat zorgt voor de afwatering in de Gelders Vallei. Bijzonder om te lezen dat grote delen van het kanaal met de hand zijn gegraven. In 1941 was het kanaal klaar. Net op tijd want vanwege de strategische ligging kon het kanaal worden gebruikt als tankgracht en kon het land er redelijk simpel onder water worden gezet.
De dijk ligt hoger in het landschap (anders was het natuurlijk geen dijk) en van boven hebben we mooi uitzicht over het Valleikanaal en het omliggende boerenland van de Gelderse Vallei. Het wandelpad slingert over de dijk en we passeren een aantal bunkers en kazematten. In de oorlog is er in deze omgeving veel gebeurd, zo lees ik later in de Museumbunker.
Aan de overkant van het Valleikanaal ligt de camping. John komt er net aanlopen en we zwaaien even naar elkaar. Leuk toch, zo samen aan de wandel 😉
De Museumbunker
Aan het einde van de Liniedijk ligt de Museumbunker. Een Duitse bunker van de Pantherstellung is omgebouwd tot een klein museum. Ik verbaas me over de dikke muren van de bunker, wel 2 meter. Ik neem een kijkje in het mini-museum. Er hangen informatiepanelen en foto’s over de woelige oorlogsjaren 1940-1945. Ik lees er de horrorverhalen van de omwonenden. Wederom een indrukwekkende geschiedenisles op locatie.
Ter info: Vrijwilligers zorgen ervoor dat de bunker iedere dag open is tussen 10:00 en 16:00 uur van april t/m 31 oktober.
Nog een paar honderd meter en dan ben ik ook terug bij de camping. John wacht op mij met iets lekkers. Jammie en wat een leuke wandeling. Het Schutpad, gecombineerd met een ommetje over de Liniedijk is hartstikke leuk. Gewoon 8 km wandelplezier.
Kort en prachtig klompenpad
Het Schutpad is een echt klompenpad, zoals een klompenpad (volgens ons) hoort te zijn. Over het boerenland, onverharde paden en een historisch landgoed. Kortom, het Schutpad is een kort en prachtig klompenpad.
ALLES OP EEN RIJTJE
Meer klompenpaden
« Vorig bericht
Street Art wandeling in Breda
-Kunst met een verhaal-