Laveren tussen de Wierickes
Wandelen in het Groene Hart
Op zoek naar een mooie wandeling niet al te ver van huis, stuiten we op een wandeling vanuit Bodegraven -Laveren tussen de Wierickes-. Een wandelroute van bijna 20 kilometer in het Groene Hart, langs een deel van de Oude Hollandse Waterlinie. Een prachtige tocht in oer-Hollands landschap met weidse vergezichten.
Laveren tussen de Wierickes betekent zoiets als zig-zaggen tussen de Wierickes, van de ene naar de andere Wiericke. Het gaat hier om een wandelroute tussen de Enkele en de Dubbele Wiericke. Twee evenwijdige kanalen, ooit gegraven om het overtollige water van de Oude Rijn te lozen op de Hollandse IJssel.
Beide Wierickes maakten deel uit van de Oude Hollandsche Waterlinie. De Enkele Wiericke is bijna 8 kilometer lang en loopt van Fort Wierickerschans tot Haastrecht. De Dubbele Wiericke (ook wel Grote Wiericke genoemd) loopt van Nieuwerbrug, via Driebruggen naar Hekendorp.De wandeling -Laveren tussen de Wierickes- komt uit de wandelgids Alle 13 goed! (€). In de gids staan de allermooiste wandelingen van Nederland, althans volgens de routemakers zelf. Loek en Irene Heskes maakten deze route oorspronkelijk voor de gids De Loop van de Rijn (€).
Het moet dus wel een mooie wandeling zijn. John is gelijk overtuigd, ik heb mijn twijfels. De route loopt vlak langs de A12 en dat zijn niet de mooiste stukken. Aan het weer kan het in ieder geval niet liggen, heerlijk winterwandelweer, net boven het vriespunt met een klein zonnetje. Het landschap is wit van de rijp.
De Loop van de Rijn in Bodegraven
We vertrekken vanaf Station Bodegraven en vandaar wandelen we via het centrum naar de Oude Rijn. Over de Rijnkade en het jaagpad volgen we de loop van de Rijn. We wandelen langs de achterzijde van de huizen en dat vinden we altijd leuk. Een beetje gluren bij de buren. Aan de overkant pronkt voormalig pakhuis de Phoenix. De hoge schoorsteen ernaast herinnert aan vroegere tijden.

We vervolgen de route aan de buitenrand van Bodegraven door het Limespark. Ongeveer 500 meter ten noorden van het Limespark liep vroeger de noordelijke grens van het Romeinse rijk: de limes. Via de geplaatste kunstwerken en informatieborden worden bezoekers geïnformeerd over de geschiedenis van het vroegere Romeinse Rijk. Eerlijk gezegd ontgaat het ons volkomen, wij zijn gefocust op het wandelen en vinden dit deel van de route niet bijzonder boeiend.
We verlaten Bodegraven en over de Boerderijweg lopen we verder. De A12 is nadrukkelijk aanwezig en duidelijk hoorbaar. De Boerderijweg is een zogenaamde ruilverkavelingsweg met nieuwe boerderijen langs een kaasrechte weg. Een mooi stuk om ons wandeltempo op te voeren.
Wandelen langs de Enkele Wiericke
Door een stoffig tunneltje passeren we de A12. De route vervolgt over de Prinsendijk langs de Enkele Wiericke. Zo’n 3 kilometer natte graskade ligt aan onze voeten. Schapen grazen onverstoorbaar verder als wij langs wandelen, in de verte kiest een haas het hazenpad, vogels zingen hun eigen lied.

Maar nat of niet, het is heerlijk wandelen over de Prinsendijk. Aan de zuidkant van de A12 is er weinig herrie en overheerst de rust. De bewoonde wereld lijkt mijlenver weg.
Onze tip: Struinen over de Kippenkade
Volgens de routebeschrijving moeten we de Prinsendijk volgen tot we een fietspad kruisen. Dit doen wij niet. Zo’n 500 meter voor het fietspad verlaten wij de Prinsendijk voor een ommetje over de Kippenkade. Bij wandelknooppunt 57 gaan we rechtsaf.
De Kippenkade is een allemachtig prachtig wandelpad, veel te leuk om over te slaan. De rust komt je tegemoet. Rondom is overal water. Aan de ene kant gewone slootjes, aan de andere kant de Reeuwijkse plassen. Langs de Kippenkade staan alleraardigste recreatiehuisjes. Sommigen hartstikke leuk, een enkel is enorm gedateerd. Hier wil ik wel wonen in een tiny house ;-). We zijn er vaker geweest maar het is elk seizoen mooi om over de Kippenkade te struinen.


Aan het einde van de Kippenkade komen we terug in de bewoonde wereld. Bij wandelknooppunt 15 gaan we linksaf het Wierickepad (fietspad) op. Na ongeveer 900 meter zijn we bij de brug over de Enkele Wiericke waar we de route vervolgen. Door het ommetje over de Kippenkade wordt de route ongeveer een kilometer langer.

Uitkijktoren de Wierickewachter
Naast de Enkele Wiericke staat de 8 meter hoge uitkijktoren de Wierickewachter. We klimmen naar boven en hebben een fenomenaal uitzicht over het polderlandschap van het Groene Hart, met overal weilanden, bomen, water en kleine slootjes. Wouw !!

Naast de toren staan 3 oude en kale boomstronken, met bovenop beelden van aalscholvers. Woordcarver (sculptuurzager) Dave Hamsworth heeft de indrukwekkende aalscholvers gemaakt.
Bij de toren maken we een praatje met wandelaars van het Romeinse Limespad (€). Zij genieten net als wij van het heerlijke wandelweer en de mooie omgeving. Eens te meer ontdekken we dat je niet ver weg hoeft te gaan om te genieten van een mooie omgeving. Overal is iets moois te zien, ook dichtbij huis. Je moet het alleen wel willen zien.
De Dubbele Wiericke
Over het Wierickepad wandelen we naar het dorpje Driebruggen. Vandaar wandelen we over een grasdijk langs de Dubbele Wiericke.


We passeren nogmaals de A12 via twee tunneltjes. Hoewel het super lelijk is, vind ik het best bijzonder om tussen de rijbanen van de A12 te staan. De doorgang in de tunneltjes is smal. We wandelen dicht langs het water en dat zonder leuning.
Aan de andere kant van de A12 laten we de Dubbele Wiericke achter ons. Wat volgt is een lang en recht stuk over de Endelkade, saai en troosteloos. Er valt weinig te zien in dit typische ruilverkavelingslandschap. We voeren ons wandeltempo op en al snel passeren we nogmaals de Enkele Wiericke. Over de brug buigen we de Prinsendijk weer op, dit keer in noordelijke richting naar Fort Wierickerschans.

Banjeren in de bagger langs de Enkele Wiericke
Dit stuk van de Prinsendijk is ontzettend nat, glad en modderig. Al snel hebben we vele kilo’s modder onder onze schoenen. We houden het niet schoon en droog. Het maakt het wandelen er niet makkelijker op, wel uitdagender. Ik hou er wel van maar John vindt het minder leuk, zeker als hij ook nog eens uitglijdt in de bagger. Zelfs de schapen zitten onder de modder.


De graskade stopt en gaat over in een fietspad. In de plassen op de weg proberen we onze schoenen enigszins toonbaar te maken. Het lukt gedeeltelijk.
Over het fietspad wandelen we naar Fort Wierickerschans. Het fort is in 1673 strategisch gebouwd op het kruispunt van de enkele Wiericke en de Oude Rijn. Het was in recordtempo klaar, slechts 6 maanden duurde de bouw. Voor ons geen bezoekje aan het fort, in verband met de feestdagen is het gesloten.
Over het jaagpad langs de Oude Rijn wandelen we op ons gemak de laatste kilometers terug naar Bodegraven.
Ondanks de (drie !!) minder mooie kilometers hebben we lekker gewandeld. Fijn om actief buiten te zijn. We hebben een stukje van het Nederlandse polderlandschap op zijn mooist gezien. Zelfs banjeren in de bagger heeft zijn charme. Kortom, een geweldige wandeling als je van Hollandse polders houdt en niet bang bent voor vieze schoenen.
En die A12 . . . die moet je gewoon even ondergaan.
ALLES OP EEN RIJTJE
Meer wandelplezier
« Vorig bericht
Volgend bericht »
Leuk als je reageert
(€) - Dit blog bevat affiliatelinks. Als jij iets koopt via een affiliatelink, krijgen wij een kleine commissie. Dit kost jou niks extra's.