24-ste Grenzeloze tocht
Grensoverschrijdend wandelplezier
De grenzeloze tocht van WSV Olat stond al langer op mijn lijstje om een keer te gaan wandelen en eindelijk is het er van gekomen. De route gaat van Luyksgestel (NL) naar Lommel (B) met 100% zandpadgarantie !!
Vorig jaar wilde ik deze tocht ook lopen en had ik er speciaal een dag voor vrij genomen. Het weer en daardoor ook de weg was toen zo slecht dat ik niet ben gegaan. Luyksgestel ligt niet bepaald naast de deur, het is ruim 110 km. rijden en de wegen waren te slecht en glad voor zo´n afstand. Vandaag ga ik in de herkansing. Allemachtig prachtig wandelweer en er zijn geen excuses te bedenken.
100% zandpadgarantie
Ik ben ruim voor de wekker wakker, dat gebeurt mij anders nooit en om 7:00 uur rij ik weg, op naar Luyksgestel. De startlocatie is vakantiepark de Zwarte Bergen. Ik schrijf me in en verbaas me over het lage inschrijfgeld van slechts € 1,20. Ik test het toilet en om klokslag 8:30 uur ga ik op stap. Ik weet niet of ik 24 of 32 km. ga wandelen. De route is grotendeels (98%) onverhard en uit ervaring weet ik dat mijn knieën het zwaar krijgen. 24 km. is waarschijnlijk meer dan genoeg.
De tocht is verdeeld over 4 lussen van zo’n 8 km. Zowel in Lommel als in Luyksgestel is het mogelijk om een plaatselijk omloopje maken van 5 of 8 km. Alles bij elkaar kan ik de nodige kilometers maken. Er zijn bussen ingezet om je terug te brengen naar de startlocatie, al met al allemaal prima geregeld. Als je eerst zo veel autokilometers maakt om bij de start te komen, dan wil je ook veel wandelkilometers maken, ik in ieder geval wel.
Wandelen naar België
Vanaf de start is het heerlijk wandelweer. Het zonnetje is in aantocht en het is niet koud. Ik wandel het bos in en daar blijf ik (bijna) de hele dag. De eerst 8 km. gaat naar België. Jammer genoeg heb ik niet gemerkt dat ik de grens ben over gelopen. Het bos is in België in ieder geval niet anders dan in Nederland. Bij de plaatselijke scouting is de eerste rustplaats. Daar komen ook de wandelaars die in Lommel zijn gestart. Ik verbaas me over de drukte, zoveel wandelaars. Ik laat mijn kaart afstempelen en ga verder, op naar Lommel voor het 2-de deel van 8 km.
Lommelse Sahara
Dit vind ik het mooiste gedeelte van de route. Eerst wandel ik door het spannende Sahara Speelbos. Leuke speledingen voor de kinderen, allemaal natuurlijk gemaakt van takkenzooi. Daarna kom ik in de Lommelse Sahara. Lekker struinen door het zand. Bij een grote plas is het hartstikke mooi. Het meertje is ontstaan door zandafgraving. De route loopt direct langs de waterkant, alsof je aan het strand bent. Aan de overkant (in de verte) zie ik een grote uitkijktoren en ik hoop dat we daar ook langskomen, want dan ga ik graag boven kijken.
Door het (naald)bos wandel ik verder. Onderweg wordt ik door heel veel mensen ingehaald, ik ben eraan gewend. Dan zie ik een raar bouwsel. Ik ben nieuwsgierig (ik niet alleen) en ga kijken. Nou, niets te zien dus. Blijkt dit een ruïne van een vernietigingsput te zijn. Een bouwwerk met een diameter van zo’n 10 meter waarin overbodige munitie werd afgebroken. Nu gebruikt voor de jeugd om een vuurtje te stoken.
Dan ben ik in Lommel en hier wandel ik door de bebouwde kom. In het buurthuis haal ik mijn stempeltje op. Eigenlijk wil ik hier een soepje eten maar het is hier nog drukker dan bij de eerste rustpost. Ik test alleen het toilet en dan ga ik verder, het bos weer in en door het gebied van de Lommelse Sahara. De paden zijn behoorlijk ongelijk en ik merk dat mijn knieën het zwaar hebben. Ik moet geconcentreerd wandelen en kijken waar ik mijn voeten neerzet, zodat ik niet ineens in een kuiltje stap. Ik krijg het er warm van maar als ik mijn jas uit doe, loop ik alleen in een t-shirt met korte mouwen en dat vind ik iets te fris. Uit de wind en in de zon is het 100% genieten.
Uitkijktoren
Ineens zie ik door de bomen de uitkijktoren dichterbij komen en jawel, ik wandel er langs. Ik ben er nu toch en ik ga graag naar boven. De toren is 30 meter hoog en dat zijn best veel traptreden. Eenmaal boven kijk ik uit over het hele gebied. Ik zie ook waar ik eerder vandaag gewandeld heb. Ik zie Nederland. De toren zelf is ook gaaf om te zien. Het blijkt dat de uitkijktoren sinds april dit jaar open is. Ik ga naar beneden en dat vind ik vele malen moeilijker dan omhoog gaan. Ik ben blij dat de trappen leuningen hebben. Tja, ik ben geen 18 meer en met zo veel treden merk ik dat goed. De uitkijktoren is letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van deze tocht.
Vanaf de uitkijktoren is het een kort stukje en dan ben ik bij de 3-de controle. Dat is bij dezelfde scouting van de eerste controle. Ik loop dus eigenlijk een 8. Nu trakteer ik mezelf wel op een kopje groentesoep en dat smaakt prima. Ik rust niet te lang want dan kom ik niet meer op gang. Ik vul mijn flesje met water, dat is niet overbodig. Er staat nu 24 kilometer op de teller. Ik kan de bus terug nemen naar Luyksgestel. Het is pas 14:00 uur, ik heb tijd genoeg en wandel verder.
Terug wandelen naar Nederland
De laatste 8 km. loopt terug naar Nederland. Het eerste gedeelte is een ongelijk stuk langs het kanaal. Ik verlaat de Lommelse Sahara over een mooie en moderne fiets- en voetgangersbrug. Aan de overkant van het kanaal Bocholt-Herentals is het gebied meer open met uitgebloeide heidevelden. Er wordt hard gewerkt, veel bomen zijn gekapt.
Dan ben ik bij de grens, nu is wel duidelijk waar de grensovergang is. Bij grenspaal 191 ga ik de grens over. Van de zomer waren John en ik er ook al, voor de Grensparkwandeling in hetzelfde gebied. De route gaat verder door natuurgebied Stevensbergen. Een mooi wandelgebied, maar ook behoorlijk pittig. Veel zand en erg ongelijk. Heuveltje op en heuveltje af, door het zachte zand. Het venijn van deze tocht zit voor mij in de staart. Nog even volhouden en ik ben blij als ik het eindpunt in zicht heb.
Ik meld me af, krijg een sticker en stempel voor mijn wandelboekje. Ik sms naar huis dat ik binnen ben en eet nog een kop erwtensoep voordat ik ga rijden. Ik zit alleen aan een tafeltje en krijg gezelschap. Ik raak aan de praat met deze meneer en al gauw vraagt hij of ik hem kan afzetten in Luyksgestel bij de Jumbo. Hij is met het OV gekomen en lopen naar de bushalte (bij de Jumbo) is toch weer zo’n 3 km. Hij voegt er aan toe dat ik hem ook bij een station mag brengen, hoe dichter bij huis, des te liever het hem is. Ik ken hem niet en weet nog steeds niet hoe hij heet en vind het genoeg om hem bij de Jumbo af te zetten. Zo gezegd zo gedaan, dit is mijn goede daad voor vandaag. In de auto vertelt hij dat hij uit Breukelen komt ?!
Eenmaal thuis hoef ik niks meer te doen. Mijn eten staat al klaar, jammie, ik heb trek. Ik ben een paar blaren rijker, lucky me, hoewel ik er met wandelen geen last van heb gehad. Ik heb en leuke dag gehad, een mooie tocht en prima georganiseerd. De 32 km. was misschien iets te veel van het goede maar de moeite meer dan waard. Op naar een nieuw wandeljaar !!
ALLES OP EEN RIJTJE
Meer wandelplezier
« Vorig bericht
Volgend bericht »
4 Reacties
Coby - 29-12-2015 @ 17:21:08 -
Hey Mirjam.
Wat een leuk verslag zeg. Zo te lezen is het een mooie tocht geweest. Ik vind het knap hoor doe het je niet na. Toppie 👍 en nog een plaatsenoot van mij ontmoet ook.
Mirjam - 29-12-2015 @ 20:48:56 -
Zeker een mooie tocht. Ik had er ook weer zin in, na ruim 2 maanden niet wandelen. Heb er nu wel een beetje spierpijn aan over gehouden 😉
Annet - 29-12-2015 @ 21:24:18 -
Leuk verslag mirjam. Leuke wandeling geweest die dag.
Moederbouh. - 30-12-2015 @ 19:23:31 -
Zo Mirjam, jij hebt weer even een grote slag geslagen.
Na maanden niet gelopen te hebben staan er gelijk weer wat kilometers op de teller.
Goed gedaan hoor, ook een mooi verslag.