Wandelen in toeristisch Postel
De Abdij, de ronde Put en de frietstraat
Net over de grens in de provincie Antwerpen ligt het Belgische dorpje Postel. Het toeristische plaatsje is bekend vanwege de Postelse Abdij en de frietstraat. Rondom de abdij zijn vijf wandelroutes uitgestippeld, het zogenaamde Klavertje vijf. Ik wandel er de rode route van ruim 10 km door Natuurreservaat de Ronde Put.
Het Klavertje Vijf van Postel
De laatste week van onze vakantie brengen we door in Lage Mierde (NBr). Een mooi dorp in de Brabantse Kempen vlak bij de Belgische grens. Op zoek naar een korte(re) wandeling kom ik uit bij het Klavertje Vijf van Postel. Dit zijn 5 wandelroutes tussen de 3 en 12 km, die allemaal bij de ingangspoort van de Abdij starten. Je kunt de routes combineren het hele Klavertje Vijf wandelen. Dat is me te veel van het goede. De rode route van zo’n 10 km vind ik een mooie afstand.
Ik ben alleen op pad want John vind 10 km te weinig en hij moet te vaak op mij wachten. Dit is niet voor niets, want ik lees meestal de route. Verdwalen is dan onmogelijk. En juist zonder mij raakt hij de weg kwijt . . . 😊. Gelukkig is er Google Maps. Ik heb een makkie en volg gewoon de rode pijlen. Als alternatief kun je ook de knooppunten volgen.
Vanaf de minicamping Op de Veranda is het ruim drie kwartier fietsen naar Postel in de Vlaamse Kempen. De Kempen is een groot gebied op de grens van Nederland en Vlaanderen. Postel is een toeristisch plaatsje en als wandelende toerist bij de Zuiderburen bezoek ik dé hotspots van Postel.
Boswandeling in Postel
Van meet af aan voert de route door het bos. De eerste kilometer over de Abdijlaan kan me niet bekoren. De weg is lang, recht, breed en verhard en het echte boswandelingsgevoel ontbreekt.
Dan laat ik de verharde weg achter me en volgt de Arendonkseweg. Eindelijk onverhard want dat heeft toch mijn voorkeur. Op de rand van bos en boerenland wisselen open stukken bos en boerenland elkaar af.
Ik zie van alles en doe mezelf te goed aan de bramen. Ook mijn lege waterflesje vul ik met bramen, lekker voor bij de yoghurt.
Met mijn knieën gaat het best aardig. Ik voel ze altijd maar ik kan er nu prima mee uit de voeten. Ik pas mijn tempo aan en neem op tijd rust, ook al is de route slechts 10 km. Grote voordeel is dat de route gewoon vlak is, zonder heuvels. En toch vind ik de heuvels mooier . . . ?!?!
Natuurreservaat De ronde Put
Het beschermde gebied van de Ronde Put is 206 ha groot. Het is een waardevol natuurgebied met open water, rietland, moeras, heide, naaldbos en hooilanden.
Ik volg de paden door het natuurgebied want het is niet de bedoeling om je eigen pad te volgen. Ik kom uit bij een grote plas. Het leeft er volop en het lukt me zelfs om een libelle op de foto te zetten. Ik neem nog even een kijkje vanuit de vogelkijkhut maar de vogels verstoppen zich voor me. Er volgt een prachtig graspad. Dit is het mooiste deel van de route.
Ik vind het er opvallend rustig en voel me alleen op de wereld. Ik kom er niemand tegen.
Kanaal Dussen-Schoten
Over een opvallende ijzeren brug verlaat ik het natuurgebied. Ik kom uit bij het kanaal Dussen-Schoten. Jawel, een kanaal, lang en recht dus. Ik wandel er over het (verharde) fietspad. Niet echt vervelend, toch is 1300 meter lang en recht iets teveel van het goede.
Wat volgt is de Desselsedreef. De dreef bestaat uit een verhard fietspad naast een onverharde zandweg. Om de vele fietsers te ontwijken, loop ik liever over de zandweg.
Het laatste stuk is het lelijkste stuk van de route. Je wandelt er op het fietspad, direct naast de weg. Auto's rijden er te hard. Een mooi wandelpad, verstopt tussen de bomen is hier geen overbodige luxe. Even snel doorstappen is het beste. Op naar de Postelse Frietstraat.
