Rondwandeling Luttenberg - Mariënheem
Wandelen in het Hart van Salland
Waar we ook gaan en staan met onze camper, wandelen kunnen we overal. En dat doen we graag. We wandelen in het Hart van Salland een mooie wandeling tussen Mariënheem en Luttenberg. Ruim 22 km wandelplezier rondom de Parel van Salland.
Uit de wandelgids Wandelen in het Hart van Salland (€) kiezen we voor de wandelroute vanuit het dorpje Luttenberg. Een rondwandeling van ruim 20 km over glooiende akkers, heidevelden en de Alp van Luttenberg.
Wij starten vanaf camping 't Linderhof. Na 500 meter pikken we de route op, net voor punt 4 van de routebeschrijving (Schoonheetenseweg). Na het oversteken van het spoor en de provinciale weg worden we het Snappertspad op gestuurd. Het Snappertspad is onderdeel van het ommetje Mariënheem. Een mooi onverhard pad dat eerst door een klein bosje gaat en een stuk verder dwars door de weilanden van een grote melkgeitenboerderij.
Panorama Salland
We komen uit op een verharde weg. Rechts van ons zien we enorm veel witte geiten in het land. We naderen de biologische geitenboerderij van de Fam. Reimert. In de zomertijden lopen hun melkgeiten en lammeren buiten. In de Koele Kast (koelkast vd boerderijwinkel) koop ik een lekker stukje verse geitenkaas.
Aan de achterkant van de geitenstal pronkt een groot schilderij: Panorama Salland. Het Sallands landschap is in 2007 geschilderd door schildersclub Mariënheem. De schuurschildering is 4 meter hoog en zo’n 45 meter breed. Het is een levend schilderij met alle geiten die er rondlopen.
We lopen verder en komen in Mariënheem. Grote rust overheerst en er lijkt weinig te gebeuren. Over het Midzomerpad verlaten we Mariënheem. We wandelen over mooie graspaden tussen de weilanden en maisvelden.
Bos en Boerenland
Graspaden worden afgewisseld met plukjes bos. We wandelen voortdurend op de grens van bos(jes) en boerenland. Het ene moment wandelen we in het hoge gras, aangestaard door honderden koeien. Even verder struinen we door een klein bosperceel met kippen op ons pad. Kort voor Luttenberg worden we zelfs gewaarschuwd voor een agressieve roofvogel, die ons gelukkig met rust laat. We zien hem (of haar) niet.
Wandelen rond de Parel van Salland
Luttenberg, ook wel de Parel van Salland genoemd, komt langzaam dichterbij. Het dorp ligt tussen Raalte en Hellendoorn aan de voet van de Sallandse Heuvelrug. Door het heuvelachtige bos van natuurgebied Luttenberg wandelen we naar het dorp.
De hoogste top is de Luttenberg, die op 31 meter boven NAP ligt. Gelukkig, het Alpje van Luttenberg is niet zo hoog, er valt weinig te klimmen vandaag.
De Lourdesgrot
Ondertussen wordt het steeds donkerder. We willen voordat de bui los barst ergens in Luttenberg een droge pauze houden. Dat lukt niet. Als we bij de Lourdesgrot zijn barst de bui los. Het water komt met bakken uit de hemel.
De Lourdesgrot werd in 1914 voor Onze Lieve Vrouw van Lourdes gebouwd. Meneer Pastoor bedacht destijds dat het wel mooi zou zijn om de jaarlijkse Sacramentsprocessie te eindigen op een hiervoor geschikte plek. De Luttenbergers bouwden zelf mee aan de grot. Het is een opvallend bouwwerk in het dorp. Een beetje vreemd maar juist daardoor ook weer bijzonder. Het meest opvallend zijn de lampen rondom Maria.
Er zijn slechtere plekken om te schuilen. Pas na 3 kwartier wordt het droog en gaan we verder. Vanwege de hoosbui heb ik helaas geen goede foto van de Lourdesgrot gemaakt.
Bij de grot werd Maria vereerd. Het was het middelpunt van een jaarlijkse processie. Door de jaren heen ontstond in Luttenberg bovendien de gewoonte om gedurende de zomermaanden door de dorpelingen gezamenlijk bij de grot avondgebeden te bidden. In de tweede helft van de jaren 1940 werd de grot de plaats van gezamenlijke smeekbeden voor de behouden terugkomst van twintig jonge Luttenbergse dienstplichtigen. Ze waren naar Nederlands-Indië gestuurd vanwege de daar woedende onafhankelijkheidsstrijd.
Toen alle mannen weer veilig thuis waren kreeg Maria uit dankbaarheid daarvoor een elektrische lichtkrans rond het Mariabeeld aan. Het parochiebestuur beloofde dat de verlichting 'eeuwigdurend' zou zijn.[ Bron: Wikipedia ]
Inmiddels laat de zon laat zich weer van haar beste kant zien. We hebben nog zeker 12 kilometer voor de boeg en we zijn nog niet op de helft van de route. Toch nemen we een korte pauze. We strijken neer bij de plaatselijke horeca en genieten op een terras in het zonnetje van iets lekkers. Maar dan willen we echt verder.
De route brengt ons nogmaals in Natuurgebied Luttenberg. We slingeren er door het bos en zijn af en toe het spoor bijster. De routebeschrijving is niet heel duidelijk op dit punt en we hebben het gpx-bestand echt nodig. En dan nog kunnen we alle kanten op. Uiteindelijk komen we op het juiste punt bij de bosrand uit.
Over een landelijke klinkerweg wandelen we tussen de maisvelden. We zijn terug op het platteland en af en toe lijkt het of de tijd er heeft stil gestaan. Het is opvallend stil in deze contreien en we genieten van de rust.
We zijn op de terugweg naar Mariënheem. Mijn knieën protesteren een beetje. Een wandeling van ruim 20 km is eigenlijk te veel. Ik moet gas terug nemen, het is niet anders. Zelfs paracetamol helpt niet, de pijn in mijn benen blijft en ik loop weer mank. Stoppen is voor mij geen optie, ik vind het veels te leuk.
Op de Bloemenkampsweg trekt een wapperende Engelse vlag onze aandacht. Het is een klein monument. In de nacht van 12 op 13 juni 1943, werd een Lancaster bommenwerper neergeschoten en stortte neer in een weiland nabij Mariënheem. Bij de vlag staan 7 houten kruisen met de namen van de gesneuvelde bemanning. Jonge mannen tussen de 19 en 30 jaar.
We staan even stil bij het monument en gaan dan verder. We worden gadegeslagen door een grote stier aan de overkant. Daar wil je wel bij uit de buurt blijven. Dit deel van de route loopt wat meer over verharde wegen. We passeren voor de tweede keer de provinciale weg en het spoor.
Het Boetelerveld
We zijn inmiddels dicht bij de camping maar als toegift wacht ons nog een flinke ronde door het Boetelerveld. Het Boetelerveld is moerassig Natura 2000-gebied met vooral dennenbomen, heide en poelen. Het is het enige overgebleven natte heidegebied in Salland. Het mooie van het Boetelerveld is dat je er alleen te voet mag komen, een oase van rust.
Wij zijn benieuwd naar het Boetelerveld.
Ooit moet heel Salland er zo uit gezien hebben, voordat de mens het landschap in cultuur bracht.
In 1953 zou de ontginning van dit gebied beginnen. Het toeval wilde anders. Alle beschikbare middelen werden ingezet bij de watersnoodramp in Zeeland en het Boetelerveld bleef behouden. Het gebied heeft echter wel te maken met verbossing en verdroging.
Daarom wordt er hard gewerkt aan het herstel van het Boetelerveld, zo lezen we op de borden. Vorig jaar zijn ze begonnen om de natuur in het gebied te versterken en weerbaarder te maken voor de toekomst. Hiervoor werden o.a. bomen gekapt en greppels gedempt of minder diep gemaakt en naaldbos vervangen voor loofbos. De jonge dennenboompjes die overal spontaan groeien zijn gerooid.
Het eerste dat ons opvalt zijn de brede paden en de diepe bandensporen. De paden zijn nat en slecht. De werkzaamheden mogen dan wel zo goed als afgerond zijn, de natuur is nog niet klaar. We krijgen niet het gevoel van een idyllisch natuurgebied, integendeel. De natuur heeft overduidelijk nog tijd nodig om te herstellen.
Het is somber en de zon is weg. Alles ziet er gelijk troosteloos en desolaat uit. Dat er elk moment een fikse bui regen kan vallen helpt natuurlijk ook niet.
Kortom, het Boetelerveld valt ons behoorlijk tegen. Hopelijk hebben de wandelaars na ons meer geluk met bloeiende heidevelden en een lekker zonnetje. Wij geloven graag dat het gebied een verborgen pareltje is, alleen nu even niet.
We laten het Boetelerveld voor wat het is en wandelen op ons gemak door lege weilanden. Nog een laatste lange en rechte kilometer en dan zijn we terug op de camping.
In de wandelgids lezen we dat delen van de routes uit de gids ook gewandeld worden met de Sallandse Wandelvierdaagse (SW4D). Ik besluit ter plekke dat ik de eerstvolgende SW4D wil meelopen. De camping hebben we al gevonden.
De leukste foto's
Wàh mooi!
Ook al viel het Boetelerveld ons wat tegen, de hele route is gewoon prima. Een afwisselende wandeling over het Sallandse platteland met onverwachts mooie paadjes. We hebben een mooi beeld gekregen van de rust en ruimte dit deel van Salland. Vervelen doet het in ieder geval niet . . .
ALLES OP EEN RIJTJE
Meer wandelplezier
« Vorig bericht
Sunset March 2470
-Dagelijkse herdenkingsmars bij zonsondergang-
Volgend bericht »
Landgoedwandeling in Haarle
-Sprengenberg en Palthetoren-
Leuk als je reageert
(€) - Dit blog bevat affiliatelinks. Als jij iets koopt via een affiliatelink, krijgen wij een kleine commissie. Dit kost jou niks extra's.