Regelmatig moeten bestaande wandelroutes in het veld gecontroleerd worden en dit keer is de trage Tocht Sint Anthonis aan de beurt. Ik ga op stap voor een gevarieerde boswandeling rondom de Ullingse Bergen, de Staatsbossen en het Peelkanaal. Het verveelt nooit: struinen over bospaden, slenteren over heide en een ontmoeting met Schotse Hooglanders.

Sint Anthonis - Sint Tunnis

Sint Anthonis ligt niet bepaald naast de deur, ik ben ruim 5 kwartier onderweg. Ik parkeer mijn auto op de Brink, een gezellig dorpsplein met een kerk en het gemeentehuis. Ik heb er zin en en pak snel mijn spullen. Dan kom ik erachter dat ik de routebeschrijving thuis op de keukentafel heb laten liggen. Oeps, dat is niet handig, een route controleren zonder routebeschrijving op zak !! Terug gaan en thuis ophalen is met te ver en NIET wandelen is ook geen optie. Gelukkig kan ik de route downloaden op mijn telefoon maar dat werkt voor geen meter. Ik ga op zoek naar een routebeschrijving op papier.

Het gemeentehuis biedt uitkomst. Ik stap er naar binnen en vraag de receptioniste of zij mij wil helpen. Ik leg haar uit wat de bedoeling is en in een mum van tijd vind zij de route van de Trage Tocht Sint Anthonis online en print deze voor mij uit. Mijn dank is groot en eindelijk kan ik aan de wandel om de route te controleren. En dat is niet voor niets . . .

De eerste 100 meter gaat het al mis. De beschrijving is duidelijk, toch klopt het niet. Ik kan helemaal niet rechtsaf, daar staat een aanbouw van de plaatselijke supermarkt. De eerste de beste mevrouw met boodschappentas vraag ik of deze aanbouw nieuw is en of je daar tot voor kort wel langs kon lopen. Dat blijkt inderdaad het geval te zijn. Hoewel niet heel ingewikkeld is de eerste routeaanpassing is een feit.

Ullingse Bergen

Op mijn gemak wandel ik het dorp uit richting buurtschap Ullingen. Ik trotseer een saaie zandweg. Het zijn gelijk de 500 lelijkste meters van de hele route (dit is slechts mijn mening). Daarna volgt al snel het mooiste gedeelte van de route. Aan de rand van natuurgebied de Ullingse Bergen wandel ik over een iets hoger gelegen bospad met fraaie uitzichten over de naastgelegen velden. Het is een grandioos wandelpad, dit vind ik leuk, daar hou ik van.

De route blijft met verrassen met fraaie paadjes en statige lanen door het bos afgewisseld met heidevelden. Hoe mooi is het als de heide in volle bloei staat?? Het is heerlijk rustig in het bos, ik hoor alleen de stilte om mij heen. Enige geluid dat ik hoor zijn de vogels, ieder zingt zijn eigen lied. Ik herken alleen de Koekoek.

Het Peelkanaal

Halverwege de route wandel ik het bos uit om vervolgens een stukje langs het Peelkanaal te lopen. Het kanaal, ook wel Defensiekanaal genoemd, werd in 1939 gegraven en deed dienst als afwateringskanaal en anti-tankgracht. Het kanaal was onderdeel van de Peel-Raamstelling tussen Roermond en Grave en moest het gebied beschermen tegen de vijand uit het oosten. Ik wandel langs een aantal bunkers. Wederom een herinnering aan oorlogstijden op mijn wandelpad.

Eenmaal terug in het bos geniet ik van 50 tinten groen. Loof- en naaldbomen wisselen elkaar af, het leeft in het bos en alles wordt groener en groener. Ik kom aan de rand van bos en heide waar de route dwars doorheen loopt. Ik slenter langs een meertje, dat er kunstmatig uit ziet, alsof het niet hoort op deze plek.

Een ontmoeting met Schotse Hooglanders

Op de heide grazen Kempische heideschapen en Schotse Hooglanders. Ik heb ze nog niet gezien. Schapen vind ik nooit erg, maar Schotse Hooglanders kunnen mij niet bekoren. Juist als ik denk dat ze zich vandaag niet laten zien, ligt verderop een kleine kudde Hooglanders onder een boom. Ik laat me niet kennen en wandel er op ruime afstand langs. Ik durf zelfs nog foto's te maken. De Hooglanders zijn de rust zelve en toch ben ik er niet gerust op. Zoals altijd keuren ze me geen blik waardig. Ze zien me niet eens staan maar dat kan ook niet met al dat haar voor hun ogen . . .

Het laatste deel van de route door het mulle zand is pittig voor mijn knieën, de artrose speelt op. Ik merk dat het mooi is geweest. Na zo'n 12-14 km. is het over en krijg ik pijn in mijn onderdanen. Rust en luisteren naar mijn lichaam is de enige remedie.

De laatste kilometers wandel ik langzaam terug naar Sint Anthonis. Helaas is op deze maandagmiddag alle horeca rondom de Brink gesloten en dus ga ik gelijk naar huis. Onderweg bedenk ik de teksten voor 3 kleine routeaanpassingen. De controle is niet voor niets geweest. Ik heb me uitstekend vermaakt en lekker gewandeld. Het nuttige en het aangename gaan prima samen. Ik mag 17 hele kilometers bijschrijven in mijn wandelboekje.

ALLES OP EEN RIJTJE

T!PJe vind alle Trage Tochten op Wandelzoekpagina.nl. De routes zijn voorzien van een .gpx track, een routebeschrijving, een topografische kaart en achtergrondinformatie. Voor slechts 13,49 per jaar heb je een abonnement op Trage Tochten (én Groene Wissels). Een losse Trage Tocht kost 2,49.

Meer wandelplezier

Trage Tocht Palmstad

Heerlijke herfstwandeling

Trage Tocht Vechten

Lopen langs de linies

Trage Tocht Well

Lopen door Landelijk Limburg