Lopen langs de linies rondom vesting Willemstad
Op het kruispunt van het Hollandsch Diep, Haringvliet en Volkerak ligt het vestingstadje Willemstad. Het stadje is vernoemd naar Prins Willem van Oranje. Rondom Willemstad gaan we Lopen langs de linies, een wandeling van 14 kilometer tussen vesting en fort.
Na een goede nachtrust genieten we van een voortreffelijk ontbijt in B&B Aan Huisje. We komen niets te kort met vers fruit, een smoothie, verse broodjes uit eigen bakkerij en eitjes van eigen kippen. En alles is biologisch. Helaas is deze knusse B&B inmiddels gesloten.
Na het ontbijt nemen we afscheid van gastvrouw Angele en vertrekken we naar Willemstad. Vanuit Bergen op Zoom is het slechts een half uurtje rijden. Willemstad is een oude vestingstad en net als Bergen op Zoom onderdeel van de Zuiderwaterlinie. We gaan de Stelling van Willemstad en omliggende historische verdedigingswerken verkennen.
Wandelen in Willemstad
De wandeling start net buiten Willemstad en vandaar wandelen we langs de jachthaven in enkele minuten naar het centrum van het stadje. We passeren de oude haven en het stadhuis.
Over een mooie bomenlaan wandelen we richting de Koepelkerk. Het is de eerste kerk in Nederland die voor de protestantse eredienst is gebouwd. Prins Maurits (zoon van Prins Willem van Oranje) heeft de kerk betaald, het kostte hem destijds 7.000 gulden.
Langs het Mauritshuis komen we op de vestingwal. De hele vestingwal heeft de vorm van een ster met zes hoeken en vijf bastions, omringd door een gracht. Vanaf de vestingwal hebben we mooi zicht op Willemstad.
Wandelen tussen Vesting en Fort
We verlaten Willemstad via een hele gewone (nieuwbouw)wijk. Er volgt een kort en saai stuk over de weg. Over een landweggetje door polder Ruigenhil wandelen we richting Fort De Hel. Het loopt zwaar, de zompige landweg is vies en er blijven dikke plakkaten modder onder onze schoenen zitten.
Fort de Hel is gesloten, het hek zit op slot dus lopen we verder. In het dorpje Helwijk wandelen we over de Helsedijk. Dat klinkt erger dan het is. Even verderop passeren we de A59 en daarna wandelen we over een tweede, wederom modderige veldweg. Na de modder volgt gelukkig een schoon graspad. Dit gedeelte van de route is niet het meest inspirerend. Het polder- en akkerland biedt een troosteloze aanblik. Windmolens (ont)sieren het landschap.
Het weer helpt ook niet mee, het is somber en bewolkt. De zon laat zich niet zien. Het is droog en daar is alles mee gezegd.
Fort Sabina Henrica
We naderen Fort Sabina, het ligt verscholen in het landschap op een strategisch punt aan de Volkerak. Fort Sabina is het grootste fort in Noord-Brabant, gebouwd in 1811 in opdracht van Napoleon, toen nog Fort De Ruijter.
Wij hebben geluk, in november is het fort alleen op zondag open voor publiek. Via het poortgebouw wandelen we het fort op naar de kazerne en het oudste gedeelte van het fort, de tour modèle. In de kazerne zit nu horeca, een mooi moment voor een welverdiende pauze.
Ondanks het weer ziet het lege terras van Lunchroom de Kletsmajoor er uitnodigend uit. Toch gaan we binnen zitten want onder de gewelven van de kazerne is het gezellig en warm. De kletsmajoor is een leuke locatie voor een korte stop. We hebben best een beetje lekkere trek en genieten er van de huisgemaakte appeltaart.
Als we weer buiten komen regent het. Hoewel er regen voorspeld is valt het tegen. Dat is niet de bedoeling. Met tegenzin trekken we onze regenkleding aan, helaas niet voor niets.
We lopen nog een extra rondje over het fort (staat niet in de routebeschrijving) en slenteren op ons gemak langs de bunkers, het kruithuis, de fortgracht en de kazematten. Het fort ademt één en al geschiedenis. Een groot contrast met de directe omgeving en de lelijke windmolens buiten het fort.
De Volkeraksluizen
We verlaten het fort en lopen direct langs het Volkerak. Ook al is het zondag, binnenvaartschepen varen af een aan. Ik vind het mooi om al de enorme vrachtschepen te zien. We zijn dan bijna bij de Volkeraksluizen.
De Volkeraksluizen beschermen Zeeland tegen hoogwater en zijn belangrijk voor het scheepvaartverkeer. Jaarlijks passeren bijna 150.000 vrachtschepen het grootste sluizencomplex van Europa. Ik hoop dat we er dichtbij kunnen kijken.
We wandelen ruim 2 kilometer langs de sluizen. Helaas zien we geen mogelijkheid om dichtbij te kijken. Later lees ik dat er wel een uitkijkplek is maar deze hebben we gemist. Jammer.
Het laatste stuk van de route loopt door het nieuwbouwbos van de Vlakehoek. Daar lopen we langs het Zwanenmeer. In de verte zien we een klein vissersbootje op het Hollands Diep. Na ruim 14 kilometer zijn we terug in Willemstad.
Ik ben blij dat we terug zijn, de laatste kilometers zijn zwaar. Ik merk dat ik gister ook gewandeld heb en mijn knieën protesteren. Mijn rechterbeen heeft er geen zin meer in. Volgens de fysio stoppen de spieren rondom mijn knie er dan gewoon mee. Daardoor kan ik mijn knie niet meer buigen met als gevolg dat ik mank loop. De pijn valt mee, het is vooral vermoeiend. Ik baal ervan, toch blijf ik wandelen. Stilzitten is geen optie, want ondanks de ongemakken hebben we een hartstikke leuk wandelweekend achter de rug. Dat zouden we vaker moeten doen. Volgens mij heb ik dat eerder gezegd.
Lopen langs de linies is een mooi thema voor een wandeling. Willemstad is een superleuk stadje, achteraf zijn we te snel door het stadje gelopen. Daar hadden we op eigen houtje gewoon een extra rondje moeten lopen. Het gedeelte tussen Willemstad en de forten is minder interessant. Fort Sabina is hartstikke leuk en de Volkeraksluizen zijn boeiend. Al met al een leuke en afwisselende wandeling.
ALLES OP EEN RIJTJE
Meer wandelplezier
Lopen langs de linies
Rondom Vught en Den Bosch
Trage Tocht Vechten
Lopen langs de linies
« Vorig bericht
Groene Wissel Bergen op Zoom
-Gevangenpoort en Markiezenhof-
Volgend bericht »
Leuk als je reageert
(€) - Dit blog bevat affiliatelinks. Als jij iets koopt via een affiliatelink, krijgen wij een kleine commissie. Dit kost jou niks extra's.