Half april waren we een lang weekend in Dwingeloo en voor 't eerst zet ik voet op Drentse bodem. Ik wandel er het knopenrondje Lheederzand. John kiest voor de krentenbloesemtocht. We genieten van het Dwingelerveld en natuurlijk de krentenbloesems.

John is al vroeg uit de veren voor de Krentenbloesemtocht. Een georganiseerde tocht van ruim 33 km rondom het Dwingelerveld. Hij heeft er zin in. Vanaf de camperplaats van camping Meistershof is het zo'n 20 minuten fietsen naar de start in Dwingeloo.

Het Lheederzand

Een wandeling van 33 km is veel te veel voor mijn knieën, ik waag me er niet aan. Het knopenrondje Lheederzand is slechts 9 km lang, een prima afstand voor m’n knieën. Ik wandel daarom liever in mijn eentje want dan loop ik mijn eigen tempo en rust ik wanneer het nodig is.

Ik vertrek een paar uur later dan John naar het startpunt van het wandelrondje Lheederzand. Ik ben nou eenmaal niet zo’n vroege vogel. Bij de start is een grote parkeerplaats maar een fietsenstalling ontbreekt. Een gemiste kans. Bij de parkeerplek voor touringcars staat gelukkig een paal en eenzaam en alleen staat mijn fiets er vast aan de kettingen.

Het Lheederzand is onderdeel van het Dwingelderveld. Ooit was het een stuifzand dat vanaf 1907 is beplant. Nu is het een bosgebied nabij Lhee, een nostalgisch gehucht bij Dwingeloo.

Het familiepad Noordenveld

Ik begin het knopenrondje wandeling met het familiepad. Het pad door het bos is verhard zodat de hele familie mee kan. Het is rolstoeltoegankelijk en kindvriendelijk. Ik maak een extra rondje over vlonderpaden tussen de vennen. Het uitzicht over het Dwingelerveld is er eindeloos.

Het is jammer dat het een troosteloze dag is. Het is gelukkig wel droog maar ik mis de zon. Alles ziet er anders uit als de zon schijnt en dat is zeker het geval voor het Dwingelerveld. Helaas, het is niet anders. Maart roert zijn staart. Mooi is het in ieder geval wel en ik vermoed nog mooier als de heide volop bloeit.

Ik wandel er langs de schaapskooi Achter 't Zaand. Dagelijks gaat de herder en zijn hond met zo’n 200 Drentse heideschapen de heide op. De schapen houden het landschap open, zodat de heide geen kans krijgt om uit te groeien tot bos. Zo te zien hebben de schapen een dagje rust en zijn ze niet op de heide te vinden maar bij de kooi.

Nationaal Park Dwingelderveld is het grootste aaneengesloten natte heidegebied van West-Europa. Tussen de heide vind je talloze kleine en grotere plassen zoals het Moordenaarsveen (what's in a name), Smitsveen en het Aardrijksveen.

De paden bij het Smitsveen is behoorlijk nat en drassig en ik hou mijn sokken met moeite droog . Niet zo heel gek, want de afgelopen week is er meer dan genoeg regen gevallen. Ik wandel er langs grafheuvels uit de midden-bronstijd (1800 - 1100 v.Chr.). Raar idee dat er eeuwen geleden mensen begraven zijn die er nu (misschien) nog liggen.

De jeneverbes

In Drenthe vind je nog aardig wat jeneverbesstruwelen, zo ook aan de rand van de Dwingeloosche heide. Het is een van de meest kenmerkende struiken van het Drentse heidelandschap. De jeneverbesstruiken in Lheebroekerzand op het Dwingelderveld zijn misschien wel de oudste van Nederland.

Bij een bankje neem ik een korte pauze. De knietjes willen weer niet en even heen en weer slingeren met mijn benen voelt fijn. Dan kan ik er weer een paar kilometer tegenaan en blijft de paracetamol nog even in mijn tas. Het uitzicht over de heide is prachtig mooi en desolaat tegelijk.

De radiotelescoop van Dwingeloo

Als ik weer verder wandel valt mijn oog op de radiotelescoop. Wat een gevaarte aan de rand van het Dwingelerveld. Dat verwacht ik niet, het hoort er gevoelsmatig ook niet zo midden in de natuur.

Toch staat de radiotelescoop er al sinds 1956. Het is een historisch monument want destijds was het met 25 meter doorsnee de grootste draaibare radiotelescoop ter wereld. De Radiotelescoop heeft o.a. twee kleine sterrenstelsels in de buurt van de Melkweg ontdekt. Deze hebben de namen Dwingeloo I en Dwingeloo II gekregen.

Wandelen in Lhee

Ik laat het Dwingelerveld achter me en door het bos wandel ik naar Lhee. Op de fiets hadden we het al gezien; Lhee is een pittoresk dorp. Op mijn dooie akkertje wandel ik door het dorp. Het bestaat voornamelijk uit vrijstaande huizen en boerderijen midden in het dorp rondom een groot grasveld. Wat een rust, hoewel ik denk dat ik het er al snel te rustig ga vinden.

Het laatste stuk van het knopenrondje voert door het bos. Een mooi stuk over glooiende bospaden. Ik voel me er alleen op de wereld en daar heb ik geen moeite mee. Hoewel de lente in aantocht is lijkt het wel herfst in het bos. De jonge groene blaadjes laten zich nog maar mondjesmaat zien.

Sneller dan verwacht ben ik terug bij mijn fiets. Hij heeft zowaar gezelschap gekregen van 2 soortgenoten. Blijkbaar ben ik niet de enige die een fietsenrek mist.

Al met al heb ik een prima wandeling achter de rug. Het knopenrondje Lheederzand is de moeite meer dan waard. Het wandelen van knooppunt naar knooppunt is ideaal want dan hoef je geen routebeschrijving te lezen. Voor mijn knieën is 10 km een maximale afstand.

De Krentenbloesemtocht

John wandelt de krentenbloesemtocht en onderweg kom ik vele deelnemers aan de krentenbloesemtocht tegen. Jammer, geen John. Gelukkig wel volop krentenbloesems.

Ook John heeft een leuke wandeldag achter de rug. Hij heeft 33 km in de pocket als voorbereiding op de Vierdaagse. De route viel hem een beetje tegen. Te veel verharde en rechte wegen, af en toe zelfs saai. En dat zegt hij niet snel.

Beiden vonden we het Dwingelerveld prachtig, zelfs op een sombere dag als vandaag. Hoe mooi is het er dan als de heide bloeit . . . ?!?

ALLES OP EEN RIJTJE

Meer wandelplezier

Prachtige boswandeling over de Holterberg

Wandelen op de Twentse Wallen

Boswandeling rondom Hardenberg en Rheeze

Wandelen in het Vechtdal

Rondwandeling over Landgoed de Groote Scheere

Knooppuntenroute

Leuk als je reageert

Laat een reactie achter

Naam

E-mail

Website

Privacy
  Jawel, ik geef toestemming mijn gegevens te verwerken conform de privacyverklaring.

Pesten