Diagnose Knieartrose
Wij Wandelen . . . maar nu even niet
Mijn laatste wandeling was een korte route van slechts 5 kilometer. Ik liep met veel pijn en ongemak. Het was zo erg dat ik niet eens een blog heb geschreven over deze leuke wandeling. Mijn wandelschoenen hangen voor nu even aan de wilgen, want hoop ik ze ooit weer nodig te hebben. Mijn schoenen zijn nog niet versleten . . .
Lange tijd heeft het wandelen mij op de been gehouden. Nu is het over en uit, wandelen lukt niet meer. Het afgelopen jaar zijn mijn knieën in rap tempo slechter geworden. Ze zijn versleten . . .
Het aantal blogs op Wij Wandelen is daarom minimaal dit jaar. Er valt weinig te schrijven, want niet wandelen betekent niet bloggen.
Diagnose Knieartrose
Eind 2010 kreeg ik voor 't eerst de diagnose knieartrose. Ik kon er weinig mee en deed wat ik altijd al deed. Gewoon doorgaan.
Wandelen is het beste medicijn[ Hippocrates]
Lekker blijven bewegen want rust roest. Ik heb volop genoten van het wandelen en het buiten bezig zijn. De grootste uitdaging was elk jaar de Vierdaagse. Achteraf ben ik extra blij dat ik me nooit heb laten weerhouden door de diagnose knieartrose.
![Rust Roest](static/fotoalbum/2024/diagnose-knieartrose/rust-roest.jpg)
In 2017 wandelde ik mijn laatste Vierdaagse. Het ging niet gewoon meer. In 2019 ben ik opnieuw bij de orthopeed geweest en zij bevestigde de diagnose uit 2010. Wederom zijn er foto's gemaakt van beide knieën. Ik vroeg aan de orthopeed vroeg hoe erg het was op een schaal van 0 tot 10 (0 = hele goede knieën / 10 = hele slechte knieën en nieuwe nodig).
Zij gaf geen antwoord op mijn vraag, het bleef angstvallig stil . . . en ik deed wat ik altijd al deed. Gewoon doorgaan.
De orthopeed stuurde mij door naar de fysio om beenversterkende oefeningen te doen. Sterke beenspieren ontlasten de knieën. Sindsdien train ik wekelijks mijn rompstabiliteit, buik- en beenspieren in de sportzaal bij de fysiotherapeut.
![Traplopen is niet leuk (Trage Tocht Berg en Dal)](static/fotoalbum/2021/wandelen-met-artrose/traplopen-met-artrose.jpg)
Een versleten knie
Artrose wordt in de volksmond een versleten knie genoemd. Het is een vorm van reuma waarbij het hele gewricht betrokken is. Behalve het kraakbeen ook het gewrichtskapsel, de banden, het onderliggend bot, de spieren en de pezen. De kwaliteit van het kraakbeen neemt langzaam af met pijn tot gevolg. Dit proces in onomkeerbaar. Als het kraakbeen helemaal is verdwenen komt het bot bloot te liggen. Je loopt dan 'bot op bot'. De botten raken elkaar en schuren over elkaar heen, alsof er zandkorrels tussen zitten.
Ik heb chronische pijn (23/7), uitstralend naar mijn onder- en bovenbeen. Ik loop mank, scheef en beweeg te weinig. Mijn kniegewricht is vervormd en mijn lijf zoekt andere manieren om te bewegen met minder pijn. Dit is een overlevingsstrategie van het lichaam en het gebeurt onbewust. Hierdoor gebruik ik andere spieren die ik vervolgens verkeerd en (te) zwaar belast.
T!POp de website van ReumaNederland vind je een interview met mij.
Sommige dingen ontwijk ik en laat ik achterwege. Mijn knieën zijn altijd stijf en instabiel. Door m'n knieën zakken lukt niet en springen durf ik al helemaal niet. Hardlopen is uit den boze en ook walking football bleek teveel van het goede.
Traplopen is extra moeilijk, de trapleuning is mijn beste vriend. Het lukt vaak niet om mijn rechterknie genoeg te buigen en mezelf omhoog te duwen. Ik loop vaak tree voor tree de trap op. De eerste stap is met mijn linkerbeen en met rechts sluit ik bij. Gelijk doorstappen is super pijnlijk omdat ik mijn rechterknie niet ver genoeg kan buigen.
Gezellig samen wandelen is geen doen. John wandelt regelmatig een mooi rondje in z'n eentje en dan kan hij lekker doorstappen. Ons laatste rondje samen was de bergwandeling in Rheden. Een supermooie wandeling, net zo mooi als-ie lastig is.
![Samen wandelen, John loopt altijd voor mij uit](static/fotoalbum/2024/diagnose-knieartrose/bergwandeling-rheden-zijpenberg-posbank.webp)
De ene dag is de andere niet. Goede en minder goede dagen wisselen elkaar af. Het afgelopen jaar hol ik hard achteruit. Ik kan geen 500 meter zonder pijn lopen en ik ervaar steeds meer beperkingen. Ons verjaardagsfeestje in september was een dieptepunt. Nog even en ik loop achter een rollator. Geen vooruitzicht waar ik warm voor loop.
Met de fysio besprak ik mijn toegenomen klachten en zij vertelde mij over het GLA:D® programma. Dit is een nieuwe behandelmethode voor mensen met heup- en knieartrose. Bij de huisarts haalde ik de noodzakelijke verwijsbrief. Zij wilde echter eerst foto's van m'n knieën zien. Dit is tegen het protocol maar gelukkig hield zij zich niet aan de regels.
De diagnose is helder: forse mediale gonartrose met randosteofytvorming en meer moeilijke medische termen. Ik kreeg een verwijzing voor het GLA:D® programma bij de fysio én voor de orthopeed. Yes, doorgestuurd naar het ziekenhuis. Dat had ik niet verwacht.
GLA:D, wat is dat?
Nog voordat ik bij de orthopeed terecht kan start ik met het GLA:D® programma bij Adfys in Montfoort. Na een korte intake doet de fysio een nulmeting en mag ik gelijk aan de bak in de sportzaal. De fysio legt de oefeningen uit en vertelt waar ik op moet letten. Het is de bedoeling om alle oefeningen 2x per week te doen want alleen dan zet het programma zoden aan de dijk.
GLA:D® staat voor Good Life with osteoArthritis in Denmark, oftewel Goed Leven met Artrose. De D staat komt van Denemarken waar het programma ontwikkeld is door de Universiteit van Zuid Denemarken.
De oefeningen zijn niet moeilijk en zien er eenvoudig uit. De uitvoering is minder simpel en kost me veel pijn en moeite. Het valt me vies tegen. Jarenlang heb ik verkeerd gelopen en teveel gecompenseerd. Met deze oefeningen moet ik mijn foute gewoontes afleren en dat lukt niet in een paar maanden tijd. Blijven oefenen is het advies.
![Thuis oefenen: 3 x 50 seconde planken is een makkie en goed voor de rompstabiliteit](static/fotoalbum/2024/diagnose-knieartrose/planken.jpg)
Het doel is een betere stabiliteit van mijn kniegewrichten, minder pijn, het verbeteren van mijn mobiliteit en het uitstellen of zelfs voorkomen van knie protheses. Helemaal mooi is het, als ik op termijn weer tussen de 5 en 10 km pijnvrij kan wandelen.
Twee nieuwe knieën . . .
Inmiddels heeft ook de orthopeed in het St Antoniusziekenhuis de foto's van mijn knieën bekeken. Hij is een oude bekende van me, we hebben nog samen gevoetbald (trainingspartijtjes). Aan hem vertrouw ik mijn knieën toe. Zijn oordeel is kort en krachtig:
"Nou Mirjam, je hebt erg slechte knieën. Je krijgt van mij twee nieuwe."
Artrose graad 4
Oeps, die zag ik niet aankomen. Dat mijn knieën niet best zijn is geen verrassing, maar zo erg?? Artrose graad 4, een vergevorderd stadium. Even slikken en weer doorgaan. De orthopeed toont mij de foto's van beide knieën en het kraakbeen is zowel links als rechts helemaal verdwenen. Ik loop 'bot op bot' en dat verklaart alle pijn. Ook mijn O-benen zijn een gevolg van de artrose.
![Mijn rechterknie in 2010, 2019 en 2024](static/fotoalbum/2024/diagnose-knieartrose/foto-knieen.jpg)
Hij laat me de foto's uit 2010 en 2019 zien. In 2019 liep ik al nagenoeg 'bot op bot'. Op basis van de foto kwam ik toen al in aanmerking voor nieuwe knieën.
Ik was pas 52 jaar en voor nieuwe knieën te jong. In die periode wandelden we regelmatig tochten van zo'n 15 km. Als je nog zo veel kunt, krijg je echt geen nieuwe knieën. Best logisch. Het toont aan dat je nog veel kunt doen, ook al is je kraakbeen nagenoeg verdwenen. Met de physiosport en alle oefeningen heb ik een knieprothese ruim 6 jaar uitgesteld.
Nu is het anders. De knieën zijn op. Ook al is 58 jaar redelijk jong voor nieuwe knieën, uitstel is niet langer een optie. Mijn grens is bereikt.
Op de wachtlijst
Ik sta nu op de wachtlijst voor een totale knieprothese aan beide knieën. Ik mag kiezen welke knie eerst. Volgens de orthopeed zijn ze allebei even slecht. Ik kies voor rechts want daar heb ik meer (uitstralende) pijn. Later volgt de linkerknie.
Het duurt nog wel een maand of drie of langer voordat ik aan de beurt ben. Tijd genoeg om aan het idee te wennen. Superspannend allemaal en best eng. Tot die tijd doe ik trouw de oefeningen uit het GLA:D® programma. Ik ben hartstikke gemotiveerd want hoe sterker mijn beenspieren, hoe beter de revalidatie.
Laat die nieuwe knieën maar komen, hoe eerder hoe beter. Ik ben er klaar voor.
Meer wandelplezier
« Vorig bericht
De 106ᵈᵉ Vierdaagse van 2024
-Triomf op de Via Gladiola-
4 Reacties
Lida Klever - 11-12-2024 @ 17:20:39 -
Ik wens jou heel veel sterkte, en hoop dat je snel wordt geholpen.
Wij wensen jullie fijne feestdagen en hopen op een goed begin.
Mirjam - 11-12-2024 @ 19:41:10 -
Dankjewel Lida. Het komt vast goed met mij, ik ben er zelf behoorlijk nuchter onder, komt vast goed. Ik heb er jarenlang naartoe geleefd 😉
Detty - 03-01-2025 @ 08:54:04 -
Mirjam, heel veel sterkte!
Mirjam - 03-01-2025 @ 14:48:54 -
Dankjewel Detty. Jij veel wandelplezier en succes met 'Weg Van Wandelen' 🙂 👍