De Zevenheuvelen op de dag van Groesbeek - #4D19

Home > De Zevenheuvelen op de dag van Groesbeek - #4D19

De Zevenheuvelen op de dag van Groesbeek - #4D19

De Zevenheuvelen op de dag van Groesbeek - #4D19 -

De derde dag van de Vierdaagse 2019 is de dag van Groesbeek en de Zeven Heuvelen. Een wandeling van iets meer dan 50 kilometer. John heeft lekker gelopen en 100% genoten. Het ging beter dan gisteren. En die Zevenheuvelenweg . . . dat is meer woord dan daad . . .

19 juli 2019 • 4 daagse Nijmegen

Na een goede nachtrust (hoognodig) begint de dag weer vroeg. Als John om 4:00 uur start is het nog donker en fris. Vooralsnog houdt hij de korte boks in de kast. Hij heeft er zin in en voelt zich prima.

De bergetappe

De dag van Groesbeek loopt door heuvelachtig landschap en door de dorpskernen van Malden, Molenhoek, Mook. Groesbeek en Berg en Dal. Het is de bergetappe van de Vierdaagse met de Zevenheuvelenweg als grootste hobbel. Nou ja, hobbel . . . de hoogste berg is kort na Milsbeek, ver voor de Zevenheuvelenweg.

John loopt lekker op zijn eigen tempo. Op zijn vaste koffieadresjes neemt hij een bakkie thee. Het eerste stuk gaat vlot. De extra lus van 10 kilometer is een mooie lus, door een natuurgebied rondom Milsbeek en Ottersum. Volgens John het mooiste stuk van de route.

De eerste, hoogste en steilste klim van vandaag is over de Neutraleweg. Deze weg ligt precies op de grens van Nederland en Duitsland. Vandaar volgt de afdaling naar Groesbeek met af en toe een stukje vals-plat. Vanaf Groesbeek tot de Wedren is het overal groot feest. In Groesbek zitten Jan-Arie en Jolanda op John te wachten. Zij komen het wandelspektakel met eigen ogen bekijken. Na ongeveer 15 minuten gaat John verder, op naar de beruchte Zevenheuvelenweg.

De eerste wandelaars, het is nog stil op de Zevenheuvelenweg
De eerste wandelaars, het is nog stil op de Zevenheuvelenweg

De Zevenheuvelenweg

Ik heb vandaag een thuiswedstrijd. Het wandellegioen komt over de Zevenheuvelenweg, dus langs de camping. Bert van de camping heeft mijn stoel (en van enkele anderen) vanochtend al om 6:00 uur langs de weg gezet. Dat is service van de zaak. Ik wordt bijtijds gewekt door de muziek langs de weg. Al snel heb ik geen rust meer in mijn achterste en klokslag half 10 zit ik langs de route. De eerste wandelaars zijn al voorbij. Mondjesmaat komen er snelwandelaars langs. Ze lopen allemaal heel gemakkelijk. Het valt mij op dat zij nauwelijks bagage bij zich hebben. Geen rug- of heuptas. Een enkeling heeft een flesje drank meegenomen. De eerste rolstoelers krijgen groot applaus (de latere overigens ook).

Wandelpeloton op de Zevenheuvelenweg
Wandelpeloton op de Zevenheuvelenweg

De eerste bekende van de camping is Benny. Hij is 75 jaar en heeft vorige week de Apeldoornse vierdaagse gelopen. Hij is al rond half 11 bij de camping en hij loopt heel soepel. Ik ben bijna jaloers op hem. Wat een topper !!

Langzamerhand komen er meer wandelaars langs, het peloton groeit. De wandelaars komen dichter en dichter bij elkaar te lopen. Op het hoogtepunt kun je over de hoofden lopen. Mooi gezicht al die mensen, ze verdienen allemaal een applaus. Tussen 12 en 14 uur komen de meeste wandelaars langs.

De koninginnen van de camping zitten eerste klas
De koninginnen van de camping zitten eerste klas

Het is gezellig langs de Zevenheuvelenweg. Overal is muziek, ook bij ons (de camping). De ene na de andere Hollandse kaskraker klinkt je om de oren. De beste muziek zijn de nummers met een lekker loopritme, je merkt het gelijk aan de wandelaars. Bert van de camping is van de entertaining. Hij loopt met microfoon tussen de wandelaars en stelt hen de nodige (onzin)vragen. Kinderen delen snoepjes uit aan de wandelaars. Uiteraard lusten zij zelf ook graag iets lekkers.

Kinderen delen snoepjes uit
Kinderen delen snoepjes uit

Van John en Tom krijg ik een berichtje waar zij lopen. Zonder dat zij het van elkaar weten lopen ze erg dicht bij elkaar in de buurt. Ik moet dus goed opletten, want ze zijn dan ook bijna tegelijk bij mij. Ik heb alleen geen idee wie de eerste is. Enige dat ik weet is dat John precies weet waar ik zit of sta en Tom weet dat niet.

Tom is de eerste, ik zie hem al voordat hij mij ziet. In de drukte is hij Shannen en Bart kwijtgeraakt en hij ziet hen ook niet meer. Tom neemt iets te eten en mag even op mijn stoel zitten, daar heb ik zelf toch nog weinig op gezeten.

Daar heb je Tom in de mensenmassa
Daar heb je Tom in de mensenmassa

Ik sta op de uitkijk voor John. Bert van de camping ziet hem als eerste en duwt gelijk de microfoon onder zijn neus voor een diepte-interview. Heerlijk, de humor ligt op straat. Ook John neemt even pauze en gaat erbij zitten naast de koninginnen van de camping. Hij kletst wat met deez en gene waaronder Benny. John vraagt of Benny het laatste stuk met hem mee wil lopen. Wat John niet weet is dat Benny al lang gefinist is en alweer is thuis is op de camping. Het wordt ook voor Tom en John tijd om verder te gaan en samen beginnen de mannen aan de laatste 7,5 kilometer.

Diepte-interview van Bert en John
Diepte-interview van Bert en John
Het gaat goed met John !!
Het gaat goed met John !!

Onderweg naar de Wedren blijkt dat Tom toch iets sneller loopt als John en ze raken elkaar kwijt. Het is zoals het is . . . ze mogen samen wandelen, het moet niet. Om 15 uur is John binnen, een mooie tijd. Op de Wedren komt hij nog een bekende tegen en samen drinken ze nog een drankje.

Ik blijf langs de weg om iedereen aan te moedigen. Het peloton wordt 'dunner', steeds minder mensen komen langs. Het wandeltempo gaat omlaag. Ik zie verbeten gezichten, van pijn vertrokken, vechtend tegen de tranen. Er zijn ook tranen en soms een klein glimlachje. Deze mensen hebben het zwaar, zijn moeten ervoor knokken. Ze lopen moeilijk, hinken een beetje of lopen scheef. Diegenen die na 15:00 uur langslopen moeten opschieten. Dat valt niet mee, hun tempo is eigenlijk te laag. Hopelijk krijgen zij onderweg nog ergens vleugeltjes.

Pas als de bezemwagens voorbij zijn, ga ik terug naar de caravan. Juist de laatsten verdienen een groot applaus, ook diegenen in de bezemwagen. Gelukkig hebben de bezemwagens geblindeerde ruiten. Om half 4 komt de allerlaatste wandelaar voorbij. Hij loopt en kijkt moeilijk. Hij gaat het niet redden volgens mij. Een stukje verder zie ik hem in de bezemwagen stappen. Zo sneu, zo niet leuk, zelfs ik krijg er een brok van in mijn keel.

De bezemwagen is niet leuk . . .
De bezemwagen is niet leuk . . .

Eenmaal terug bij de caravan wachten de nodige huishoudelijke klusjes. Als John terugkomt staat er een voetenbadje voor hem klaar. Dat vinden zijn voeten heerlijk. Ik schrik van de lucht die er uit zijn schoenen komt.

Vandaag heb ik een makkie want ik hoef niet te koken. Sinds vorig jaar, toen wij er niet waren, kun je een warme maaltijd eten op de camping tijdens de Vierdaagseweek. Het blijkt dat er veel animo voor is. Dat hadden ze van ons jaren eerder mogen doen, wij zouden er dankbaar gebuik van hebben gemaakt toen we beiden meeliepen.

Maar ook nu is het hartstikke fijn. We kunnen gewoon aanschuiven aan het buffet en het eten is helemaal prima. Dat doen we morgen weer . . .

Na het eten is er voor John nog een kort relax momentje om daarna weer vroeg onder de wol te kruipen. Hij is zichtbaar vermoeid en wil slapen. Morgen nog een laatste rondje van 50 kilometer met hopelijk als hoogtepunt de zegetocht over de Via Gladiola.

ALLES OP EEN RIJTJE

Wandeling (route)
Dag van Groesbeek - 4D19
Datum wandeling
donderdag 18 juli 2019
Afstand
50 km
Start- & eindpunt
Wedren, Nijmegen
Media

Meer wandelplezier

Leuk als je reageert







  Jawel, ik geef toestemming mijn gegevens te verwerken conform de privacyverklaring.