Elfstedentocht: Franeker-Dokkum
De 4-de dag alweer, het gaat best snel. Vandaag staat de -Hel van het Noorden- op het programma. We verlaten Franeker en wandelen naar Dokkum, de noordelijkste stad van Friesland. Weer een lange etappe van ruim 44 hele kilometers en het belooft weer allemachtig prachtig zomerweer te worden.
Vaste plek in de achterhoede
In eerste instantie wandel ik met de meute mee, al snel heb ik mijn positite in de achterhoede weer ingenomen. Ik ben niet snel genoeg voor de voorhoede, dat was met voetballen ook al het geval. Dat hadden de trainers destijds goed gezien 😉
Al wandelend neem ik lees ik mijn berichtjes. Ik ben populair en heb een berichtje van Coby. Zij schrijft dat ze mij op een filmpje heeft gezien op Facebook. Dat is leuk zijn en snel ga ik kijken. En jawel, vanaf de 29-ste seconde wandel ik voorbij. We vertrekken net uit Franeker, op weg naar Dokkum. Dit geeft de vermoeide wandelaar moed.
Gebak en Muziek
De eerste rust is in een dorpshuis. Hier worden we getrakteerd op gebak en live muziek. Wat een verrassing, dat is lekker. Een goed moment, ik kan wel een opkikkertje gebruiken. Het valt niet mee, mijn voeten doen zo'n zeer. Toch ga ik verder, voor zover mogelijk. Stiens is de volgende plaats op de route en dan ben ik halverwege.
Hulde voor de EHBO
In Stiens ben ik om verstandig en ga naar de EHBO. De vellen hangen erbij. Op 3 tenen heb ik dusdanige blaren dat de velletjes helemaal los zitten. Dit is behoorlijk pijnlijk en mijn eigen middelen helpen niet afdoende. De dame bij de EHBO maakt alles schoon en ontsmet de boel. Zij pakt alle tenen royaal in de vette watten. Zij trekt mijn sokken aan, om zeker te weten dat alles op zijn plek blijft zitten. Het is even doorbijten om dan zelf mijn schoenen aan te trekken, eindelijk kan ik verder.
De eerste 500 meter is alles nog heel gevoelig, daarna gaat het beter. Ik heb minder pijn en loop wat rustiger. Zored ik het wel tot Dokkum. Ik wil niet alleen verder en sluit aan bij een clubje van 6 wandelaars. Zij gaan niet zo heel snel en ik kan hun tempo prima bijhouden. Ik klets een beetje met de één of de ander en als er niets gezegd wordt is het ook goed. Pfftttt . . . wat een opluchting !!
Bartlehiem
In Bartlehiem laat ik het groepje zelfs achter me. Bartlehiem stelt niet veel voor, toch leuk om over het beroemde bruggetje te wandelen. Het is mooi wonen en langs de Dokkummer Ee, er staan alleraardigste paleisjes.
Langs de Dokkumer Ee wandel ik naar Dokkum, het is nog wel een eindje. Ik loop heerlijk in het zonnetje en moet flink smeren. Toch nog een beetje verbrand. We passeren Burdaard, het laatste dorpje op 9 kilometer voor Dokkum. Daar is een dorpskroeg en wandel ik vele wandelaars voorbij. Ik ga niet zitten op het terras, daar gun ik me geen tijd voor.
Dokkum (Dokkum)
Dokkum komt in het zicht. De kerktoren en watertoren zie ik al van verre. Beiden komen langzaam dichterbij, want het wandelpad kronkelt met de Dokkumer Ee mee. Vooraf was al verteld dat je niet naar de kerktoren moet kijken en gewoon van bocht naar bocht moet lopen. Troch Rinnen - doorwandelen dus. Inmiddels wandel ik met een groepje wandelaars. We kennen elkaar niet, hebben elkaar eerder gezien deze week en hebben elkaar gevonden voor de laatste moeizame kilometers.
De route naar Dokkum is hartstikke mooi. Als je er al 40 kilometer op hebt zitten in de hitte, zie je dat jammergenoeg niet meer. Eindelijk zijn we in Dokkum. Via een industrieterrein wandelen we naar het centrum bij de havens. Daar is het gezellig, daar is het feestje, daar liggen de slaapschepen. De terrasjes zitten vol en mensen juichen bij binnenkomst. De eerste keer deze week.
Na een moeizame start vanmorgen is het prima gelopen vandaag. Ik mag niet klagen. Ik kan goed tegen de hitte, ik heb er geen last van. Ik drink veel en eet ook veel meer dan normaal. Ook nu in Dokkum heb ik trek en ik laat het avondeten goed smaken. Er is keuze genoeg aan het buffet. Daarna ga ik snel naar B&B Het Vergulde Scheepje, waar ik gereserveerd heb. Heerlijk, gelijk naast de finish, ik hoef niet ver te lopen. Snel even douchen en dan met de benen omhoog lekker uitrusten.
Ik verheug me op de laatste etappe van morgen. Van Dokkum naar Leeuwarden. Een korte etappe van slechts 28 km, het lijkt een makkie te worden. Het elfstedenkruisje komt dichterbij.
ALLES OP EEN RIJTJE
Meer wandelplezier
« Vorig bericht
Volgend bericht »
2 Reacties
Bregje - 31-05-2017 @ 17:02:50 -
Ai, je voeten!! Wat een bikkel ben je dat je door loopt.
Ik wacht met spanning op de laatste etappe. Als je verstandig bent geweest, ben je in je bed blijven liggen. Wat moet dat pijn doen.
Mirjam - 31-05-2017 @ 21:59:55 -
Dag Bregje, ik ben blij dat ik niet zo verstandig ben 😉.
Zeker, ik heb pijntjes gehad, maar het is het allemaal waard geweest, ik ben het al bijna vergeten . . .